Την ώρα που οι διαφημίσεις για μια πιο “εύκολη” ζωή μέσα από την τεχνολογία πάνε και έρχονται (κινητά που ξεκλειδώνουν τις πόρτες, πληρωμές των πάντων με ένα μήνυμα χωρίς να κουνηθείς από τη θέση σου κλπ κλπ), και ενώ την ίδια στιγμή η χρήση smartphones συνεχώς αυξάνεται και δίνει στίγμα για οτιδήποτε κάνουμε, έρχεται και το καπάκι από τη βρετανική εφημερίδα Guardian: Η αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας συλλέγει καθημερινά σχεδόν 200 εκατομμύρια μηνύματα κειμένου απ’ όλο τον κόσμο, συγκεντρώνοντας δεδομένα για ταξίδια προσώπων, για τις επαφές τους και τις συναλλαγές τους με πιστωτικές κάρτες.
Το τέλος της προσωπικής ζωής δηλαδή. Τα πάντα στη φόρα αλλά σε μια ιστορία που μπροστά της ο Μεγάλος Αδελφός μοιάζει νάνος. Είναι απίθανο όλα αυτά που κάνουμε να μην αποθηκεύονται κάπου, ώστε να τύχουν “επεξεργασίας” άμεσα ή αργότερα, με σκοπό την εμπορική ή άλλη εκμετάλλευσή τους. Φυσικά στο όλο θέμα συμμετέχουμε και εμείς οικειοθελώς, αφού “ανεβάζουμε” ασταμάτητα στιγμές της προσωπικής μας και οικογενειακής ζωής σε κάθε είδους sites “κοινωνικής δικτύωσης”…
Επίσης, σε όλο τον κόσμο προχωράει με γοργούς ρυθμούς η προώθηση του διλήμματος “παραχώρηση δικαιωμάτων αντί παραχώρησης ασφάλειας, διαφάνειας και ταχύτητας”. Το δίλλημμα τίθεται με αφορμή και την οικονομική “κρίση” που έχει εντέχνως δημιουργηθεί. Όλα ανοιχτά δηλαδή, στη διάθεση οποιουδήποτε προτίθεται να πληρώσει.