Βγήκε και αυτή η φωτογραφία, με φόντο το τζάκι. Το …”ιερό δισκοπότηρο” των απανταχού φίλων και συμμάχων των ΗΠΑ. Η φωτογραφία στον Λευκό Οίκο.
Άντε τώρα να δούμε αν θα βγει κάτι και από την επίσκεψη – δύσκολα πάντως αν δεν αλλάξει η γενικότερη γερμανοκεντρική φιλοσοφία των τελευταίων 3 ετών, που μας έχει φέρει στο αμήν (όχι πως τα αμερικανάκια έχουν κανά καλύτερο σχέδιο, και αυτοί τα συμφέροντά τους θα κοιτάξουν…).
Ο Ομπάμπα ήταν αρκετά ξεκάθαρος και τα είπε όλα με μια κουβέντα, γιατί γνωρίζει πολύ καλά πως μόνο με πολιτικές αυστηρής λιτότητας δεν έρχεται ούτε η ανάπτυξη αλλά ούτε και το ξεχρέωμα.
Ο Αντώνης, από τη δήλωσή του, φάνηκε προετοιμασμένος σαν από πάντα:
αναφέρθηκε, πέραν των εθιμοτυπικών, σε κάτι που αρέσει στους Αμερικανούς (που το επιδιώκουν κιόλας), σε ένα πιθανό ενεργειακό τόξο μεταξύ Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, στο οποίο αυτοί θα είναι το πρώτο βιολί. Επίσης μεγάλωσε λιγάκι το τόξο και το έφτασε μέχρι και Ιταλία (η επίσκεψη του Ιταλού πρωθυπουργού Λέτα τις προηγούμενες ημέρες έπαιξε και αυτή τον ρόλο της), δια της αναφοράς του στην προεδρία της ΕΕ για το επόμενο εξάμηνο από Ελλάδα και το μεθεπόμενο από την Ιταλία.
Για να δούμε τι μπορεί να βγει από την επίσκεψη αυτή. Γιατί είναι πολύ δύσκολο η χώρα να βγει από τη γερμανική κηδεμονία με τόσα χρέη. Αν το δούμε εντελώς ρεαλιστικά, η Ιστορία διδάσκει πως θα χρειαστεί κάτι ενδιάμεσο μέχρι να απαλλαγεί οριστικά από όλους – ειδικά δε με τόση ρευστότητα παγκοσμίως και στην περιοχή.
Ο Ομπάμπα ήταν αρκετά ξεκάθαρος και τα είπε όλα με μια κουβέντα, γιατί γνωρίζει πολύ καλά πως μόνο με πολιτικές αυστηρής λιτότητας δεν έρχεται ούτε η ανάπτυξη αλλά ούτε και το ξεχρέωμα.
Ο Αντώνης, από τη δήλωσή του, φάνηκε προετοιμασμένος σαν από πάντα:
αναφέρθηκε, πέραν των εθιμοτυπικών, σε κάτι που αρέσει στους Αμερικανούς (που το επιδιώκουν κιόλας), σε ένα πιθανό ενεργειακό τόξο μεταξύ Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, στο οποίο αυτοί θα είναι το πρώτο βιολί. Επίσης μεγάλωσε λιγάκι το τόξο και το έφτασε μέχρι και Ιταλία (η επίσκεψη του Ιταλού πρωθυπουργού Λέτα τις προηγούμενες ημέρες έπαιξε και αυτή τον ρόλο της), δια της αναφοράς του στην προεδρία της ΕΕ για το επόμενο εξάμηνο από Ελλάδα και το μεθεπόμενο από την Ιταλία.
Για να δούμε τι μπορεί να βγει από την επίσκεψη αυτή. Γιατί είναι πολύ δύσκολο η χώρα να βγει από τη γερμανική κηδεμονία με τόσα χρέη. Αν το δούμε εντελώς ρεαλιστικά, η Ιστορία διδάσκει πως θα χρειαστεί κάτι ενδιάμεσο μέχρι να απαλλαγεί οριστικά από όλους – ειδικά δε με τόση ρευστότητα παγκοσμίως και στην περιοχή.
Καλά, ένα καθαρισματάκι στο τζάκι δεν μπορούσαν να το ρίξουν;; Πολύ κάπνα στο μάρμαρο μπροστά!