Σε κάποιες χώρες οι σημαντικές αποφάσεις πρέπει πρώτα να περάσουν από το Κοινοβούλιο. Δεν υπάρχει περίπτωση για Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου! Και οι ψηφοφορίες έχουν και τις …εκπλήξεις τους!
Η χθεσινή ήττα του Κάμερον στο Βρετανικό Κοινοβούλιο (προχθές ΕΔΩ αναφέραμε επιγραμματικά τη βρετανική διαδικασία για εμπλοκή, στο σημείο 2) μπορεί να είναι προσωρινή και να έγινε υπό ειδικές συνθήκες, φανερώνει όμως κάτι: όταν το Κοινοβούλιο λειτουργεί σωστά, τότε οι “εκπλήξεις” δεν αποκλείονται, αφού συνήθως δεν μιλάνε οι λογιστές και οι αριθμοί αλλά η κοινή γνώμη και οι βουλευτές μεταφέρουν στην αίθουσα αυτό που προσλαμβάνουν από την κοινή γνώμη και τους ψηφοφόρους τους.
Καθίσαμε χθες και είδαμε λίγη ώρα από τη συνεδρίαση, την μετέδιδε το BBC γύρω στις 5 παρά ώρα Ελλάδας. Και τι δεν ακούστηκε!
Και οι ερωτήσεις πραγματικά ουσίας, όχι ότι να ‘ναι. Ερώτηση-απάντηση, ερώτηση-απάντηση. Έτσι πήγαινε. Όχι “περιμένετε να έρθει η σειρά σας και θα σας απαντήσει ο πρωθυπουργός”, ούτε “δεν απαντώ!”, ούτε “ο αρμόδιος υπουργός/πρωθυπουργός σας απάντησε” κλπ. Κι αν υπήρχαν κενά στην απάντηση, ο ερωτών επανέρχονταν την ίδια στιγμή.
Η πρόταση του Βρετανού Πρωθυπουργού για ανάληψη δράσης στη Συρία απορρίφθηκε, αφού έλαβε 272 θετικές ψήφους έναντι 285 αρνητικές. Το θέμα θα ξανασυζητηθεί την Τρίτη, αφού θα υπάρχουν και τα νέα από τους επιθεωρητές του ΟΗΕ που, πιθανόν, να έχουν καταθέσει το πόρισμά τους.
Αλλού όμως είναι το ζουμί: στο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Που επιβάλλεται να γίνει, και που έγινε. Επίσης θα πρέπει να επισημανθεί κάτι ακόμη. Τις αρνητικές ψήφους ο Κάμερον τις έλαβε από τους “δικούς του” βουλευτές, αφού τουλάχιστον 30 βουλευτές του αντίπαλου Εργατικού Κόμματος ΔΕΝ ήταν παρόντες. Δηλαδή δεν υπήρξε θέμα κομματικής πειθαρχείας, δεν φοβήθηκαν να βγούν – έστω και προσωρινά – από το μαντρί τους οι βουλευτές
Το αποτέλεσμα ίσως και “δένει” προσωρινά και τα χέρια των Αμερικανών, αφού τους δημιουργεί πρόβλημα γιατί είχαν πει πως δεν πρόκειται να αναλάβουν ουδεμία δράση μονομερώς. Έτσι ίσως και να υπάρξει μια παράταση στον χρόνο έναρξης των επιχειρήσεων. Ίσως, γιατί με την πολιτική των κανονιοφόρων (που εφαρμόζεται από τα τέλη του 18ου αιώνα και έπειτα) ποτέ δεν ξέρεις…