Τα δεδομένα είναι τρία (και έρχονται από το μακρινό παρελθόν και φτάνουν έως το παρόν):Δεδομένο 1ο: το μακρινό 1974 στη χώρα είχε γίνει ένα δημοψήφισμα – δυστυχώς το μοναδικό που έχει γίνει στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας, αν και το Σύνταγμα προβλέπει ΚΑΙ αυτή τη μορφή έκφρασης της λαϊκής εντολής – που ξαπόστειλε τον έως τότε μονάρχη μακριά. Ο άνθρωπος έχει εκπέσει κάθε αξιώματος που είχε (και ευτυχώς, γιατί είναι αδιανόητο και ανόητο κάποιος να θεωρείται πως έχει το κάτι παραπάνω από τους υπόλοιπους και να τους εξουσιάζει κιόλας). Χωρίς κανένα αξίωμα, χωρίς κανένα δικαίωμα από αυτά που είχε την εποχή που ήταν στην κεφαλή της Χώρας.
Δεδομένο 2ο:
στην παρούσα φάση, με την εγκληματικότητα να καλπάζει και με την Αστυνομία να διαθέτει απαρχαιωμένο ή άκρως προβληματικό υλικό και με το προσωπικό της να τρέχει και να μην φτάνει, κάποιοι θέλουν να στείλουν και αστυνομικούς να φυλάνε επί 24ώρου βάσης το σπίτι ενός ιδιώτη (που ώρες-ώρες το παίζει, αυτός και οι απόγονοί του, γαλαζοαίματος και χρησιμοποιεί τίτλους που στην Ελληνική Δημοκρατία δεν υφίστανται εδώ και 39 χρόνια) – για ποιον ακριβώς λόγο;
Δεδομένο 3ο: η ίδια η ανακοίνωση της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αργολίδας, στην οποία γνωστοποιείται πως οι άνθρωποι δεν μπορούν να φυλάξουν το σπίτι του έκπτωτου γιατί απλά δεν έχουν να διαθέσουν δυνάμεις και για αυτό το πράγμα.