Τρία χρόνια τώρα όλοι οι δημότες του καλλικρατικού δήμου Αλεξάνδρειας είναι μάρτυρες ενός τρόπου διοίκησης, ο οποίος θα κριθεί στις επόμενες δημοτικές εκλογές, τον Ιούνιο του 2014.Άρα είναι καιρός να ανοίξει μία συζήτηση για να καταγραφούν τα υπέρ και τα κατά και να αναδειχτούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της δημοτικής περιόδου που διανύουμε ώστε στο τέλος να μην μπορεί να καταλήξει κανένας στον “βολικό φταίχτη” που είναι, είτε η επίκληση της άγνοιας, είτε ο μετανιωμένος κοψοχέρης.
Και αυτό πρέπει να γίνει έγκαιρα, έγκυρα, δημόσια και υπεύθυνα γιατί η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ αποτελεί μέρος της λύσης του προβλήματος της χώρας και αναγκαίο πυλώνα ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ αλλά και στήριξης των ΤΟΠΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ.
Βέβαια οι ΒΑΣΕΙΣ στις οποίες στηρίχτηκε το ΤΟΠΙΚΟ σύστημα, ακολουθώντας την ΚΕΝΤΡΙΚΗ πολιτική σκηνή, ήταν σαθρές.
Υποκρισία, παρατυπία, παρανομία, πελατειακές σχέσεις, οπορτουνισμός, έλλειψη οργάνωσης, …
….προσωπικά οφέλη, εκμετάλλευση ανθρώπων και θεσμών, ατιμωρησία, παρασκήνιο, ανηθικότητα και συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, είναι μερικές από τις “αρετές” που διατρέχουν όλο το σύστημα.
Προφανώς και ο άνθρωπος είναι ένα σύστημα από πάρα πολλές μάσκες. Γι’αυτό ίσως οι άλλοι ΔΕΝ πρέπει να αντιγράφουν αυτό που τους λέμε αλλά αυτό που τους κρύβουμε. Γιατί αυτό που τους κρύβουμε είναι αυτό που είμαστε.
Και έτσι πάρα πολλές φορές διαβολίζεται κανένας όταν αυτοί που τα καταφέρνουν είναι είτε τροχονόμοι συμφερόντων, είτε άλλοθι ανικάνων γιατί στα πολύ στενά χρονικά περιθώρια μιας μικρής προεκλογικής περιόδου, όποιος έχει παντελονιάσει ξένα χρήματα, βάζοντας το χέρι στη τσέπη, μπορεί και ασκεί προληπτική συκοφαντία έτσι ώστε να τα καταφέρνει με αοριστίες και ατεκμηρίωτο λόγο, όχι μονάχα να κρύβει ότι τα έκανε ρόιδο αλλά και να μην μαθαίνει ο κόσμος τα χαΐρια του.
Στις προηγούμενες π.χ. εκλογές ΔΕΝ αναδείχτηκε ότι το μοντέλο λειτουργίας των ΔΗΜΩΝ έχει χρεοκοπήσει και είναι έτοιμο να καταρρεύσει γιατί οι τοπικοί άρχοντες προέταξαν τα μικρά και εξουσιαστικά τους σύνδρομα, τις μισαλλοδοξίες και τις μικροεξυπηρετήσεις, με αντικείμενο συναλλαγής, το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ, καταντώντας τον φορέα που διοικούν “δήμο χωρίς τιμές”
Όλοι γνωρίζουν πως η παρακμή του δήμου ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ έχει ονοματεπώνυμο.
Οι ίδιοι άνθρωποι που κατάφεραν να ξεπαστρέψουν την ΕΝΩΣΗ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ (ΕΑΣ) Αλεξάνδρειας, άλωσαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση με ευθύνη πολλών, δια μέσω φανατισμών που δημιούργησαν τεχνηέντως, καθώς είναι γνωστό πως ο φανατισμός στην πολιτική ζωή ζημιώνει τις δημοκρατικές διαδικασίες και ξεστρατίζει τα πράγματα από την δημοκρατία του καθήκοντος στον καισαρισμό που στηρίζεται στη δύναμη μιας προσωρινής και λόγω συγκυρίας εξουσίας.
Μια πρώτη λοιπόν προσέγγιση είναι ότι η αντιπολίτευση στο χρόνο που μας πέρασε – εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων – συνετέλεσε στο να μην φανεί πως το βασικότερο πράγμα είναι η συνείδηση ότι προσφέρεις, και η ευθύνη ότι ανέλαβες μια αποστολή την οποία αντιλαμβάνεσαι ως σημαντική.
Μια άλλη άποψη είναι πως στον ίδιο χρόνο είχαμε την πιο ΑΥΤΑΡΧΙΚΗ και ΠΕΡΙΕΡΓΗ διοίκηση.
Με πολλές ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ περιπέτειες πολλών, με ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ αποφάσεις εις βάρος άλλων, με έναν δήμο απόντα από την ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ κάποιες φορές, με πολύ θράσος, απόντα από τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών, με καθαριότητα που θυμίζει τριτοκοσμικές χώρες, με πάρκα άστα να πάνε, με κάδους σκουπιδιών να χάσκουν, με χώρο μεταφόρτωσης απορριμμάτων μόνον για να μοιράζονται χιλιάδες ευρώ σε εργολάβους, με δρόμους γεμάτους λακκούβες, ως μερικά από τα πράγματα που αποτελούν την καθημερινότητα του δημότη.
Συνεπώς, επειδή τα ψέματα ποικίλουν ανάλογα με τις προθέσεις του ενόχου, και κυριαρχούν συνήθως τα ψέματα που κρύβουν ιδιοτέλειες για κέρδη ή για καριέρες οι ΔΗΜΟΤΕΣ τώρα που είναι καιρός να ΖΗΤΗΣΟΥΝ να πληροφορηθούν το τι, το πως, και το γιατί της καθημερινότητάς τους.
Και ας μην πει κανένας πως είναι νωρίς, γιατί το ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ είναι για τους πισωδρομικούς.
Τάσος Τασιόπουλος
ΥΓ.: Επαναλαμβάνεται η πρόσκληση – πρόκληση προς τα ΜΜΕ και τον Δήμαρχο για μια επί των πραγμάτων της καθημερινότητας συζήτηση, όπως π.χ. περί τραπεζοκαθισμάτων ο λόγος, γιατί από τα λεγόμενα μεγάλα έργα μόνον τα «απρόβλεπτα» βιάζεται όπως και οι εργολάβοι να απορροφήσει.
Και είναι κατανοητό το γιατί.