Για να αντιληφθούμε τι συμβαίνει, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε κάτι πολύ βασικό: ο κύριος όγκος όσων σήμερα αποτελούν την ηγετική ομάδα προέρχεται από διασπάσεις της Αριστεράς των τελών της δεκαετίας του 1980 και των αρχών της δεκαετίας 1990, από άτομα που ξεκάθαρα είχαν φιλοευρωπαϊκή στάση και τάση. Γιατί θα πρέπει να θυμηθούμε πως ξεκίνησε ο Συνασπισμός και με ποια στελέχη (άσχετα αν κάποιοι όπως ο Κουβέλης αργότερα έστησαν άλλα κόμματα, με προσανατολισμό ακόμη πιο απομακρυσμένο από την αριστερή τους “εκκίνηση”).
Σε μια χώρα με πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα είναι πρακτικά αδύνατο να αναλάβει την εξουσία – όσο προετοιμασμένο και να είναι – και να έχει επιτυχία ως Κυβέρνηση ένα κόμμα στο οποίο υπάρχουν 199 επίσημες γνώμες και τρεισήμισι χιλιάδες συνιστώσες.
Λογικά λοιπόν, όσο κι αν κακοφαίνεται σε ορισμένους, ο Τσίπρας και όσοι συμμετέχουν στην ίδια με αυτόν ομάδα θέλουν να “καθαρίσουν” την ιστορία και να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ σε εκλογές (όταν και όποτε αποφασιστεί να γίνουν) με μια θέση, να παρουσιάσει ένα κόμμα και όχι πολλές “παραφωνίες” και με πολλούς που βγαίνουν και λένε αυτό που πιστεύουν. Και φυσικά το κόμμα αυτό θέλουν να είναι όσο πιο κοντά στη μεγάλη δεξαμενή των αριστερών και κεντροαριστερών ψηφοφόρων, αυτών που κάποτε ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ ή ΔΗΜΑΡ.
Η κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ συνεδριάζει και ότι κι αν λέγεται, το κύριο θέμα υπό συζήτηση είναι ένα και μοναδικό: ποιος θα επικρατήσει, ποια άποψη. Και υπό ποιους όρους (π.χ. κατατέθηκε πρόταση να υπάρχει ποσόστωση όχι μόνο με βάση το φύλο των υποψηφίων αλλά και το χρόνο εγγραφής τους – οι νεοεισερχόμενοι στο κόμμα, εγγεγραμμένοι από το 2012 και έπειτα να έχουν ένα 20%).
Το είχαμε γράψει κάποτε και μας είχαν …κολλήσει ορισμένοι: ο ΣΥΡΙΖΑ από άποψη οργάνωσης είναι στο στάδιο που το ΠΑΣΟΚ βρίσκονταν την τετραετία 1976-1980, όταν προετοιμάζονταν να συμμετάσχει με όλα τα (αστικά) προαπαιτούμενα στην (επιτυχή εκλογικά) διεκδίκηση της εξουσίας. Για αυτό θεωρούν οι λεγόμενοι προεδρικοί πως πρέπει να γίνουν αλλαγές σε κάθε επίπεδο αλλά και να μπουν “από την πόρτα” και όσα στελέχη – μικρά ή μεσαία – του ΠΑΣΟΚ θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν.
Το διήμερο αυτό είναι σημαντικό για το μέλλον του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφού το διακύβευμα είναι μεγάλο και σε περίπτωση έντονων διαφωνιών το (ενιαίο) μέλλον απρόβλεπτο.