Δεν υπήρξαν μόνο αυτοί που πήγαν εκεί για να το… “τσικνίσουν”.Σε διάφορα σημεία της Ελλάδας, όπου φορείς ή σύλλογοι (επαγγελματιών ή πολιτιστικοί) προσέφεραν, λόγω Τσικνοπέμπτης, ένα κομμάτι κρέας και λίγο κρασί βρέθηκαν και άνθρωποι που ούτε αυτά πλέον μπορούν να προσφέρουν στον εαυτό τους. Και που ίσως, μερικά χρόνια νωρίτερα, ούτε που έβαζαν τον εαυτό τους στη θέση που βρέθηκαν εχθές. Ας είναι καλά οι κάθε είδους πολιτικές που στοχεύουν στην …ανάπτυξη και στην ανάκαμψη, με κάθε κόστος.
Όσο για τους ηλιθίους που πίσω από την πρόσκαιρη “ευμάρεια του πληκτρολογίου” τους γράφουν ή σχολιάζουν διάφορα, θα υπενθυμίσουμε δυο λαϊκές ρήσεις:
1) “εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα έρθεις”,
2) “ρόδα είναι και γυρίζει…”
Γιατί ποτέ κανείς μας δεν ξέρει τι μπορεί να του επιφυλάσσει το (διαφαινόμενο ΖΟΦΕΡΟ) μέλλον μας.
Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε!!!