Μια απίστευτη κατάσταση θα δημιουργηθεί σήμερα, από τις 6 το απόγευμα και μετά εντός του χώρου του Κοινοβουλίου.
Αντί να επιλεγεί το πιο απλό και κατανοητό, δηλαδή μια κάλπη για κάθε έναν από τους τέσσερις που τα κόμματα θέλουν να δουν να εξετάζονται για οποιαδήποτε πιθανή ευθύνη τους (Παπακωνσταντίνου, Παπανδρέου, Βενιζέλο και Παπαδήμο), επελέγη μια λύση παράξενη: τρεις ψηφοφορίες και επτά κάλπες!
Φυσικά είναι κατανοητή η επιλογή, αφού α) θα πρέπει να μείνει αλώβητη η συνοχή της κυβερνητικής πλειοψηφίας, β) θα πρέπει με κάποιον τρόπο να ελεγχθούν – για την ψήφο τους – οι βουλευτές.
Τι θα μπορούσε (κατά γενική ομολογία) να γίνει;
Μια κάλπη για κάθε όνομα. Και ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο, επάνω στο οποίο θα γράφονταν οι προτάσεις των κομμάτων, με τη μορφή πολλαπλών ερωτήσεων-επιλογών (του τύπου “θεωρείτε πως ο Παπακωνσταντίνου πρέπει να παραπεμφθεί για … ” ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων).
Οι βουλευτές θα έπρεπε να επιλέξουν, ανάλογα με το πρόσωπο που θα σχετίζονταν με το ψηφοδέλτιο, αυτό το οποίο πιστεύουν πως πρέπει να γίνει και που πιθανόν να βαρύνει τον κάθε έναν από τους τέσσερις προαναφερόμενους και προτεινόμενους από τα τα κόμματα.
Αλλά πουουου…;
Τέτοια πράγματα, σε καιρούς συγκυβέρνησης είναι απίθανα και επικίνδυνα για τη συνοχή της συγκυβέρνησης στο σύνολό της και των κομμάτων που τη στηρίζουν ξεχωριστά. Γιατί τα αποτελέσματα θα έφερναν καταλυτικές εξελίξεις.
Άσε που η “αποκρυπτογράφηση” των αποτελεσμάτωνθα ήταν έργο δύσκολο για τα κομματικά ιερατεία, αφού δεν θα ήξεραν από που τους έφυγαν και από που τους ήρθαν ψήφοι, ώστε να προβούν στη συνέχεια στο ύψιστο κομματικό έργο τους, δηλαδή στη διαγραφή από τις κοινοβουλευτικές ομάδες των απείθαρχων..