Το πρόβλημα με την …ομίχλη λόγω της καύσης τεράστιων ποσοτήτων ξυλείας σε κάθε περιοχή της χώρας είναι όντως μεγάλο. Όπου πας έχεις την εντύπωση πως βρίσκεσαι σε κάποιο χωριό στο βουνό, όπως τα παλιά χρόνια.
Όμως, γιατί είναι παράξενο το γεγονός; Γιατί είναι περίεργη η στροφή του κόσμου σε μορφές καύσιμων υλών πέραν του πετρελαίου;
Με το πετρέλαιο στο 1,35-1,45 το λίτρο και με τις περικοπές να έρχονται η μια πίσω από την άλλη (γεγονός που μειώνει δραστικά την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων), που είναι το περίεργο;
Όλοι ψάχνουμε για νέες φτηνές και αποδοτικές λύσεις ή έστω προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε παλιές, μήπως και καταφέρουμε να ζεστάνουμε τα σπίτια μας. Κάποιοι αγόρασαν σόμπες, κάποιοι δουλεύουν στο φουλ τα τζάκια τους, που μέχρι εσχάτως τα είχαν για …ντεκόρ.
Δεν φταίει το ξύλο και η καύση του για την “ομίχλη”. Ο άστατος καιρός και η τρικυμία εν κρανίω (αυτών που λαμβάνουν τις αποφάσεις) φταίει. Και φυσικά τα τζάκια, είτε με την κυριολεκτική είτε με τη μεταφορική έννοια της λέξης!