Εντυπωσιακά πράγματα συμβαίνουν στην ΕΕ τις μέρες αυτές, αφού είναι εμφανής πλέον η διάσταση απόψεων μεταξύ βορρά – νότου (αν και ο διαχωρισμός δεν πρέπει να είναι απόλυτος), μεταξύ αυτών που τους έχει ρημάξει η κρίση, αυτών που είναι οι επόμενοι για να τους βρει το …βόλι και αυτών που νομίζουν πως θα περάσουν αλώβητοι από το ποτάμι που παρασύρει άπαντες.
Πάντοτε υπήρχαν διαφορές αλλά γεφυρώνονταν έστω την τελευταία στιγμή και έβγαιναν από την αίθουσα με αποτέλεσμα.
Πλέον αποτέλεσμα μηδέν, αφού κατ’ αρχήν εμφανίζονται όλοι ανυποχώρητοι.
Η αδυναμία εξεύρεσης λύσης στο θέμα του προϋπολογισμού για την περίοδο 2014-2020 οδηγεί σε μια άλλη λύση, πιο light, που δεν προκαλέσει περαιτέρω κλυδωνισμούς στην ήδη λαβωμένη ελίτ της ΕΕ:
…το θέμα της κατάρτισης του ευρωπροϋπολογισμού θα συζητηθεί εκ νέου μέσα στο 2013, με την ελπίδα ότι τα πράγματα θα είναι καλύτερα τότε από κάθε άποψη. Γιατί προφανώς νομίζουν ότι όντως θα είναι καλύτερα τα πράγματα και πως θα ηρεμήσουν τα πνεύματα: οι Γάλλοι φοβούνται πως θα είναι οι επόμενοι (βάσιμα, αφού το 57% του ΑΕΠ του πάει σε έναν τεράστιο δημόσιο τομέα), οι Βρετανοί είναι περισσότερο ευρωσκεπτικιστές από ποτέ (και με αποσχίσεις να φαίνονται στον ορίζοντα), οι καταχρεωμένοι Ολλανδοί έχουν προσδεθεί στο άρμα των Γερμανών μπας και σωθούν, οι Σκανδιναβοί ομιλούν με τον αέρα των μη εχόντων πρόβλημα ακόμη ενώ οι φίλοι μας οι Γερμανοί εμμένουν στο σχέδιο για τη γερμανοποίηση της Ευρώπης με κάθε κόστος.
Φυσικά αυτή η κατάσταση θα έχει και τις επιπτώσεις της και στη συζήτηση για το θέμα της αντιμετώπισης της κρίσης (και ειδικότερα στο δικό μας θέμα, αυτό της δόσης). Γιατί όλα είναι θέμα χρήματος: αυτοί που τα έχουν δεν θέλουν να τα δώσουν, αυτοί που δεν τα έχουν είναι με την πλάτη στον τοίχο. Old time classic σκηνικό…