Θα πρέπει να παραδεχθούμε πως η θέση του Σαμαρά και του Στουρνάρα είναι εξαιρετικά δύσκολη (λόγω των επιλογών που έγιναν).
Δεν είναι εύκολο πράγμα να βρίσκεσαι στις Βρυξέλλες και να συζητάς για μια δήλωση στήριξης (έστω!), απ’ τη στιγμή που έχεις επικυρώσει ότι σου ‘χουν ζητήσει οι “δανειστές” και έχεις καταφέρει να “περάσεις” απ’ τη Βουλή κι έναν προϋπολογισμό που είναι προϋπολογισμός σκληρής λιτότητας, τεράστιων περικοπών και που στην ουσία ανοίγει το δρόμο για τα ασημικά της χώρας.
Η στιγμή είναι δύσκολη και οι χειρισμοί που απαιτούνται είναι λεπτοί.
Όσο περνούν οι ώρες και καθυστερούν ακόμη και τη δήλωση – ή ακόμη και τον προσδιορισμό μιας ημερομηνίας κατά την οποία θα εκταμιευτούν τα 31,5 δις – τόσο πιο πολύ απομακρύνεται το ενδεχόμενο αυτά να έρθουν μέσα στο διάστημα που έχει αναφερθεί στην Βουλή.
Γιατί ακόμη λείπει η επίσημη έκθεση της Επιτροπείας, στην οποία θα φαίνεται η …πρόοδος που έχει γίνει. Και αποφάσεις διαφόρων Κοινοβουλίων που θα δίνουν το πράσινο φως.
Μπορεί να έχουμε μπει σε ένα ατέλειωτο πολιτικοοικονομικό και καθαρά εκβιαστικό παιχνίδι, όμως μήπως ήρθε τελικά η ώρα (αν σήμερα δεν πουν ή δεν κάνουν κάτι οι ….”δανειστές” μας) να τους φοβίσουμε λιγάκι;