Με τη συμμετοχή γονιών, εκπαιδευτικών και άλλων πολιτών πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή εκδήλωση της Ένωσης Συλλόγων Γονέων-Κηδεμόνων Β/θμιας της Βέροιας με θέμα τις αλλαγές στην Εκπαίδευση και τις συνέπειες που αυτές θα έχουν στην εκπαιδευτική κοινότητα.
Ομιλητής ήταν ο εκπαιδευτικός, αναλυτής και συγγραφέας Χρήστος Κάτσικας. Μετά την ομιλία του ακολούθησε πλούσιος διάλογος.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του τόνισε τα εξής:
“Δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τους κυρίαρχους σχεδιασμούς στην εκπαίδευση αν δεν κατανοήσουμε τους κυρίαρχους σχεδιασμούς στην οικονομία. Τα εκπαιδευτικά ζητήματα είναι πρωτίστως οικονομικά και στα πλαίσια αυτά οφείλουμε ορισμένες παρατηρήσεις:
α. Πρώτα πρώτα για τη θέση της χώρας μας στην Ευρώπη, στον κόσμο στα πλαίσια της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Η χώρα μας είναι μια χώρα εξαρτημένη οικονομικά και πολιτικά από τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά σύνολα, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΗΠΑ. Η συντριβή του πρωτογενούς τομέα και η αποβιομηχάνιση όλη την προηγούμενη περίοδο…
…καθώς και η διάλυση του δημόσιου τομέα, οι ιδιωτικοποιήσεις, η επιχείρηση δημιουργίας ζωνών κινεζοποίησης, το πούλημα της δημόσιας περιουσίας, το τσάκισμα μισθών και συντάξεων, η αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, συνδέονται ακριβώς με την εξάρτηση. Στα πλαίσια αυτά ο μόνος στρατηγικός στόχος που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα στη χώρα και στη ζωή μας δεν είναι άλλος από την αποτίναξη της διπλής κυριαρχίας, της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστικών δεσμών. Δύσκολα πράγματα αλλά αναγκαία.
β. Δεύτερον για τις ρυθμίσεις της κυβέρνησης και της συγκυβέρνησης, αυτού του μαύρου μετώπου ΕΕ, ΔΝΤ, ολιγαρχίας, για το «νέο σχολείο» με τις οποίες συνεχίζεται η επιχείρηση για αλλαγές στη δομή και στο περιεχόμενο της σχολικής εκπαίδευσης. Όλες τις αλλαγές μπορεί να τις βρει κανείς στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΕΠΕΑΕΚ) 2007-2013 (το οποίο έχει μονταριστεί με βάση το ΕΣΠΑ). Στο πλαίσιο αυτό είναι σαφές ότι η εκπαιδευτική πολιτική της σημερινής Κυβέρνησης είναι δεμένη με ένα τμήμα με την εκπαιδευτική πολιτική της προηγούμενης καθώς έχουν την ίδια κατευθυντήρια γραμμή.
γ. Τρίτον οφείλουμε μια απάντηση σε ένα ερώτημα που μπαίνει συχνά: Τα μέτρα, οι ρυθμίσεις, οι αλλαγές στην εκπαίδευση ποια σχέση έχουν με την οικονομική κρίση. Θέλουμε να είμαστε ξεκάθαροι. Τα μέτρα και οι εκπαιδευτικές πολιτικές που «τρέχουν» σήμερα από το Υπουργείο Παιδείας είναι επιδιώξεις, κατευθύνσεις, προσδοκίες και όνειρα των στρατηγών του κεφαλαίου, του Ευρωπαϊκή Διευθυντηρίου, του ΟΟΣΑ, των δυο αστικών κομμάτων, πολλά χρόνια πριν από την κρίση. Απλά τώρα γίνεται προσπάθεια να υλοποιηθούν με την ευκαιρία της οικονομικής κρίσης. Αυτή η «ιερή συμμαχία» βρίσκει ευκαιρία τώρα να κάνει πραγματικότητα τα πιο νεοφιλελεύθερα όνειρά της τα οποία προβάλλει άλλοτε ως μέτρα σωτηρίας για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και άλλοτε σαν συνέπεια της οικονομικής κρίσης.
δ. Παρ΄ όλη την υπερκατανάλωση εύηχων λέξεων και επιδέξιων λόγων, για να θολώσουν τις πραγματικές τους στοχεύσεις, οι κατευθύνσεις του Υπουργείου Παιδείας είναι φανερές. Στοχεύουν στο βάθεμα του ιδιωτικοποιημένου, πειθαρχημένου, ευέλικτου και αποδοτικού στα κυρίαρχα συμφέροντα σχολείου, που θα παράγει εργατικό δυναμικό φτηνό, χωρίς δικαιώματα, αλλά καταρτισμένο με εκείνες τις χρηστικές δεξιότητες που απαιτεί το κεφάλαιο για αύξηση της κερδοφορίας του.
ε. Αν υπήρχε διαγωνισμός για εκείνους που άλλαζαν με την πιο μεγάλη μαεστρία το νόημα των λέξεων και των εννοιών, τότε το πρώτο βραβείο θα έπρεπε να απονεμηθεί στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Επαναλαμβάνουμε και ξεκαθαρίζουμε: Το Υπουργείο Παιδείας κάνει ακριβώς αυτό, που και στην αρχαιότητα χλεύαζε ο μέγας Θουκυδίδης, “Για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων.” Αυτή η ηγεσία, βαδίζοντας στα χνάρια της επικοινωνιακής πολιτικής της Κυβέρνησης, ονομάζει τη συγχώνευση των σχολείων παιδαγωγικό μέτρο, τη διάλυση των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών εκσυγχρονισμό, την προσαρμογή του σχολείου στη λογική των δεξιοτήτων πρόοδο, την ιδιωτικοποίηση του Πανεπιστημίου φυσικό φαινόμενο, όπως λίγο πριν βάφτισε τη μείωση των μισθών αποτελεσματική διαχείριση, τη μείωση των προσλήψεων εξορθολογισμό, την απόλυση εξυγίανση, το φόρο αλληλεγγύη.
στ. Η εφαρμογή μέτρων όπως η αναμόρφωση και διαφοροποίηση των αναλυτικών προγραμμάτων, η υποβάθμιση βασικών μαθημάτων και ο προσανατολισμός σε δεξιότητες θα εντείνουν σύγχρονα φαινόμενα αναλφαβητισμού και ημιμάθειας. Παράλληλα εξελίσσεται η επιχείρηση αφενός να προσαρμοστεί η εκπαίδευση και η εργατική δύναμη στις «νέες συνθήκες», κοντολογίς, στην ευελιξία, αποδοτικότητα, ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα, απασχολησιμότητα, κόστος, κλπ, αλλά και να τις αναπτύξει, να τις τυποποιήσει περισσότερο, να τις μετρήσει και να τις ελέγξει, ώστε να διαμορφώσει το σημερινό εργαζόμενο με εργασιακές προδιαγραφές 19ου αιώνα και παραγωγικές δυνάμεις 21ου αιώνα!