Το πρόβλημα ποιο είναι τελικά; Αυτό με το οποίο ασχολούνται όλα τα …γνωστά ΜΜΕ και sites, δηλαδή η πρόθεση της πολιτικής ηγεσίας να τιμωρήσει όσους φέρουν ευθύνες για την εισβολή πολιτών στο Υπουργείο ή
1) το ότι κάποιοι πρασινογαλαζιοκόκκινοι συνδικαλιστές ερμηνεύουν εδώ και χρόνια όπως θέλουν τα περί συνδικαλισμού και βούλιαξαν τα Ναυπηγεία;
2) η θέση απελπισίας στην οποία έχουν περιέλθει χιλιάδες εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία, που έχουν να πληρωθούν ένα εξάμηνο;
3) η θέση στην οποία έχουν περιέλθει τα ίδια τα Ναυπηγεία, που άλλαξαν 500 χέρια και αντί θα έπρεπε να είναι πρώτα στην Ευρώπη πάνε για οριστικό και αμετάκλητο λουκέτο;
Φαίνεται πως έχουμε χάσει το μέτρο, παντού, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Και μάλιστα το έχουμε χάσει σε μια δύσκολη περίοδο για τη χώρα.
Τον άνεργο, άφραγκο, πεινασμένο, παραπλανημένο, απλήρωτο, αδικημένο και εν τέλει απελπισμένο άνθρωπο δεν τον σταματάει τίποτε και κανείς. Το μόνο που μπορεί να τον σταματήσει είναι η διακοπή της κατρακύλας στην οποία μας έχουν καταδικάσει και η αλλαγή πορείας κατά 180 μοίρες. Αλλιώς είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο πως σκηνές όπως αυτές θα είναι καθημερινό φαινόμενο.