της Βάλιας Μπαζού
(Το Ποντίκι)
Η ημερομηνία λήξεως στα μπουκάλια γάλακτος επιβλήθηκε από τον απόλυτο γκάνγκστερ, τον μαφιόζο Αλ Καπόνε!
Θυμήθηκα την ιστορία τώρα που το υπουργείο Ανάπτυξης από κοινού με το Αγροτικής Ανάπτυξης, παίρνουν μέτρα για να χτυπήσουν (λέμε τώρα) τα καρτέλ και την αισχροκέρδεια που έχει εκτινάξει τις τιμές των τροφίμων στα ύψη, μέτρα που μέχρι στιγμής σχετίζονται με τη διάρκεια ζωής των τροφίμων.
Συγκεκριμένα:
-
Έδωσαν το πράσινο φως για να πωλούνται νομίμως ληγμένα τρόφιμα στα σούπερ μάρκετ αλλά σε χαμηλότερη τιμή
-
Σκέφτονται να αυξήσουν τη διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος από τις 5 στις 9 ημέρες (με το σκεπτικό ότι θα μειωθεί το κόστος επιστροφών που έχουν οι γαλακτοβιομηχανίες και επομένως θα μειωθεί η τιμή του γάλακτος)
Όλα αυτά τα ωραία μου έδωσαν την ιδέα να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία του Καπόνε και του πώς μπήκε ημερομηνία λήξεως στο φρέσκο γάλα.
Και αυτό γιατί η κεντρική ιδέα της ιστορίας είναι η μία και ίδια ανά τους αιώνες πώς από ένα χαλασμένο γάλα και μια δηλητηρίαση, μπορεί κάποιος, εάν είναι ευφυής, διορατικός και κυρίως έχει «επιχειρήματα», να κάνει περιουσία στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας και των καταναλωτών.
Σύμφωνα με την ιστορία, κατ΄άλλους σύμφωνα με τον αστικό – μαφιόζικο μύθο,ο νούμερο ένα δημόσιος κίνδυνος, τα πήρε στο κρανίο όταν ένα μέλος της οικογένειάς του έπαθε δηλητηρίαση από χαλασμένο γάλα και αποφάσισε να κάνει τα δέοντα για να βάλει τάξη στην αγορά.
Ο Νονός των Νονών, διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε κανένας έλεγχος ούτε στη διαδικασία παραγωγής ούτε στη διαδικασία διανομής. Κανείς δεν ήξερε παρά μόνον από τη μυρωδιά εάν το γάλα ήταν φρέσκο εάν ήταν ημερών ή εάν είχε νοθευτεί με ολίγον από ύδωρ.
Ο Καπόνε, αντιλήφθηκε ότι η αγορά του γάλακτος κινούνταν σε «σκοτεινά» μονοπάτια και αυτά τα μονοπάτια ήταν η ειδικότητά του. Έτσι η δηλητηρίαση προσφιλούς του προσώπου, του έδωσε ιδέες για να ανοίξει νέες, νόμιμες και απόλυτα κερδοφόρες μπίζνες τη στιγμή μάλιστα που η ποτοαπαγόρευση θα τελείωνε σύντομα και ο τεράστιος στόλος με τα φορτηγά που διέθετε δεν έπρεπε να μείνει ανεκμετάλλευτος.
Έτσι αποφάσισε να βάλει όρους και να μπει στη μπίζνα του γάλακτος.
Ο Καπόνε έκανε δυο κινήσεις:
-αγόρασε ένα γαλακτοκομείο
-άρχισε να πιέζει το δημοτικό συμβούλιο του Σικάγου να πάρει απόφαση προκειμένου να μπει υποχρεωτικά στα μπουκάλια γάλακτος και σε εμφανή θέση ημερομηνία λήξεως.
Αυτή η δεύτερη κίνησή του ήταν το κλειδί για να ελέγξει την αγορά του γάλακτος στο Σικάγο… Μέχρι τότε η αγορά ήταν τοπική και η διανομή γινόταν από τοπικό σωματείο. Ο Καπόνε, όμως, ήθελε να φέρει πιο φθηνό γάλα από το Γουινσκόσιν, πράγμα που σήμαινε ότι μέχρι να γίνει η διανομή στο Σικάγο θα είχε μπαγιατέψει και βέβαια να το μεταφέρει με τα δικά του φορτηγά και όχι μέσω του τοπικού σωματείου.
Οι «διαπραγματεύσεις» τόσο με το δημοτικό συμβούλιο του Σικάγου πήγαν κατ΄ευχήν όπως επίσης και με το τοπικό σωματείο όταν ο πρόεδρός του απήχθη και με τα λύτρα ύψους 50.000 δολαρίων που έδωσε το σωματείο ο Καπόνε έκανε τις πρώτες παραγγελίες φρέσκου γάλακτος με ημερομηνία λήξεως στο μπουκάλι!
Τρεις μήνες μετά ο Καπόνε μπήκε στη φυλακή για φοροδιαφυγή αφού, όμως, το γαλακτοκομείο είχε μεταβιβαστεί στο όνομα του δικηγόρου του.