Και ενώ όλοι προσπαθούν να αλλάξουν το κλίμα (το οποίο, ας μην ξεχνιόμαστε, δημιούργησαν οι ίδιοι με δηλώσεις τους), έρχεται ξαφνικά η Μαρία Δαμανάκη, η Ελληνίδα επίτροπος στην ΕΕ (επιλογή ΓΑΠ, επίσης να μην ξεχνιόμαστε!) και με συνέντευξή της στην “Καθημερινή της Κυριακής” ξανακάνει αναφορά στην οικονομική κατάσταση της χώρας.
Σε μια στιγμή κατά την οποία όλοι προσπαθούν να αλλάξει έστω η εικόνα, γιατί οι προοπτικές με συνέχιση της παρούσης οικονομικής πολιτικής είναι δύσκολο να αλλάξουν, η Μαρία επισημαίνει (άγνωστο γιατί, αφού η επίσημη πτώχευση είναι προ των πυλών) τον κίνδυνο να καταλήξει η Ελλάδα “παράπλευρη απώλεια της ευρωπαϊκής ενοποίησης”.
Επίσης, αναγνωρίζει αστοχίες στο Μνημόνιο αλλά υποστηρίζει πως τη βασική ευθύνη την έχει η χώρα η οποία ” υποσχέθηκε πολλά, αλλά έκανε ελάχιστα”.
Αλλάζοντας για μια ακόμη φορά τον πολιτικό της λόγο, εμφανίζεται με ακραιφνώς νεοφιλελεύθερο λόγο και τα βάζει με τον δημόσιο τομέα που όπως λέει καταπίνει το οξυγόνο της οικονομίας, ενώ ζητά να απελευθερωθούν οι υπηρεσίες και τα κλειστά επαγγέλματα.
Δεν λέει ψέμματα, αλλά ο χρόνος στην πολιτική είναι σημαντικό πράγμα. Σημαντικότερο ακόμη και από αυτά που λέει ο πολιτικός.
Φυσικά – κι αν θυμηθούμε ολίγη νεώτερη πολιτική ιστορία – η Μαρία δεν στήριξε ουδεμία κυβέρνηση τα τελευταία 38 χρόνια, δεν υπήρξε μέλος ουδεμίας κοινοβουλευτικής ομάδας και διορίστηκε/εστάλη στην Ευρώπη επειδή δεν είχε σχέση με το πολιτικό σύστημα. Δηλαδή δεν έχει καμιά ευθύνη για το σημερινό χάλι, σε αντίθεση με αυτές που έχουμε όλοι μας.
Ίσως θα έπρεπε να κρατάμε το στόμα λίγο κλειστό τέτοιες εποχές, μπας και μεταστραφεί το κλίμα (γιατί η κατάσταση ΔΕΝ μεταστρέφεται αν συνεχιστούν τέτοιες πολιτικές)…