Τελικά, όταν λέμε πως όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας (δηλαδή πόσο είναι διατεθειμένος κάποιος να θυσιάσει τη θεσούλα του) και πράξεων που συνάδουν με την οπτική του, δεν έχουμε άδικο.
Ενώ εδώ γίνεται χαμός στην κρατική τηλεόραση και γίνονταν επί μακρό χρονικό διάστημα ολόκληρη ιστορία για το ποιος θα αναλάβει (ή θα “καταλάβει”, είναι καλύτερη έκφραση) τι, στην Πορτογαλία – που είναι στο ίδιο καζάνι με εμάς – κάποιοι δεν κοιτούν τη θέση που κατέχουν και παραιτούνται σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επικείμενη πώληση μέρους της κρατικής ραδιοτηλεόρασης.
Εδώ φυσικά και δεν αναμένουμε κάτι παρόμοιο.
Όχι μόνο στην ΕΡΤ αλλά πουθενά στο δημόσιο τομέα, του οποίου οι θέσεις διαχείρισης και ευθύνης έχουν καταληφθεί από κομματάρχες και ευνοούμενους.
Μια θεσούλα να …τρουπώσουν ψάχνουν, αν τη βρουν ο μισθός να πέφτει και δεν πά’ να βουλιάξει το καράβι που ορίστικαν κυβερνούν…
πάντως, οι Πορτογάλοι είναι σε καλό (κατά το ΔΝΤ) δρόμο: προχωρά και η “ιδιωτικοποιήση” των σιδηροδρόμων.