Μια σειρά από δημοσιεύματα – τα οποία συνήθως έχουν τη θέση τους στην πρώτη σελίδα των εφημερίδων – είδαμε την προηγούμενη εβδομάδα, βλέπουμε σήμερα αλλά θα δούμε και στο μέλλον.
Δεν θα πρέπει να μπούμε στη διαδικασία να ψάξουμε αν τα δημοσιεύματα αυτά είναι βάσιμα και αληθή. Τα στοιχεία τα οποία θα μας οδηγήσουν σε ένα οποιοδήποτε συμπέρασμα είναι (τουλάχιστον για εμάς, τους “κοινούς θνητούς”) εξαιρετικά δύσκολο να βρεθούν.
Το ζήτημα είναι άλλο: η εμφανής αλλαγή των δεδομένων στο πολιτικό και στο οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας μας. Δυο χρόνια και πέντε μήνες μετά την επιβολή του πρώτου Μνημονίου οι διεργασίες για την αλλαγή του σκηνικού στη χώρα είναι στο απόγειό τους, νέα “τζάκια” στήνονται, παλιά αποδομούνται, όλοι κινούνται με σκοπό να λάβουν θέση η οποία θα τους επιτρέψει να έχουν κυρίαρχο ρόλο στην Ελλάδα που έρχεται και η οποία – αν δεν διακοπεί ο κατήφορος – θα είναι ένα πεδίο εφαρμογής των χειρότερων νεοφιλελεύθερων πρακτικών που έχουν ποτέ εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε χώρα.Αυτοί κάνουν το… παιχνίδι τους. Άλλωστε, τα χρήματα που διακυβεύονται είναι πολλά, πάρα πολλά! Γιατί αν τελικά ολοκληρωθούν τα προγράμματα, τότε μια σειρά από υπηρεσίες και οργανισμούς θα περάσουν είτε απ’ ευθείας είτε δια τοπικών “αντιπροσώπων” σε χέρια ιδιωτικών πολυεθνικών εταιριών, οι οποίες θα αποκομίσουν τεράστια κέρδη.
Το όπλο για την αποδόμηση των πάντων είναι τα ΜΜΕ, τα οποία ευχαρίστως θα παρουσιάσουν τις απόψεις ενός εκάστου μνηστήρα, φυσικά με το αζημίωτο και πάντα έχοντας στο νου την ίδια την επιβίωσή τους και την κυριαρχία τους την επόμενη ημέρα.
Και στη μέση ο λαός, εμείς, εσείς, όλοι μας. Θλιβεροί θεατές – για πόσο ακόμη; – μια μάχης που πέραν όλων των άλλων θέτει σε κίνδυνο τη Δημοκρατία στον τόπο και η οποία θα έχει ως λάφυρο τη χώρα, τον πλούτο της, το μέλλον της, τις ζωές και την ελευθερία των κατοίκων της.