Είπαμε και θα επιμείνουμε σε αυτό (όσο και αν σε κάποιους δεν αρέσει): κάποιοι τομείς της οικονομίας θα πρέπει να παραμείνουν στην κυριότητα του Δημοσίου τομέα!
Να αλλάξει ο τρόπος που διοικούνταν μέχρι σήμερα – με τους αποτυχημένους πολιτικάντηδες και κολλητούς ως διοικητές και διευθυντές αλλά να παραμείνουν στο Δημόσιο.
Θα ξαναπεριγράψουμε και την πορεία: ιδρύουμε την εταιρία, τη μεγαλώνουμε χρησιμοποιώντας δημόσιο χρήμα, στη συνέχεια την διοικούμε με κάκιστο (έως εγκληματικό) τρόπο, την απαξιώνουμε, ρίχνουμε λίγο χρήμα ώστε να την εκσυγχρονίσουμε για να την κάνουμε “ελκυστική” σε ιδιώτες, την κάνουμε κομμάτια (στήνοντας ένα ωραίο σκηνικό σύμφωνα με το οποίο όλοι πλην ιδιωτών είναι άχρηστοι για να διαχειριστούν αυτά τα κομμάτια της πάλαι ποτέ ενιαίας εταιρίας), κάνουμε μια ελαφρά πλύση εγκεφάλου στον κόσμο ότι η εταιρία είναι μόνο βάρος και τίποτε άλλο και στη συνέχεια την πουλάμε για ψίχουλα…
Τόσο απλά, τόσο όμορφα, αυτή είναι η πορεία τουλάχιστον 2 τεράστιων εταιριών του Δημοσίου τις οποίες θέλουν να εκποιήσουν έναντι ελαχίστων, μη λαμβάνοντας υπόψη τη δυναμική και το ρόλο τους στην οικονομία γενικότερα, την πραγματική τους αξία (πάγια τεράστιας αξίας), την χρηματιστηριακή τους αξία (που έχουν εντέχνως εκμηδενίσει) και τον κοινωνικό ρόλο που διαδραματίζουν.
Τις θέλουν (μαζί με άλλες εταιρίες) οι “φίλοι” μας της Επιτροπείας, για να βγει η χώρα από την κρίση. Αντί να βγουν αυτοί από τη χώρα, σηκωτοί…
Πρέπει να πουληθούν και θα πουληθούν. Τέλος!!