Σήμερα, την ώρα που διαβάζετε τις γραμμές αυτές ζούμε ένα φαινόμενο το οποίο συβαίνει μια φορά κάθε έτος και ονομάζεται θερινό ηλιοστάσιο.
Πολλοί το συγχέουν με τη εαρινή ισημερία. Είναι μεν κάτι παρόμοιο, σχετίζεται με τον χρόνο που διαρκεί η ημέρα και η νύχτα αλλά με μια διαφορά: σήμερα είναι η ημέρα εκείνη κατά την οποία ο ήλιος φτάνει στο υψηλότερο δυνατό σημείο που μπορεί να ανέβει.
Κατά τη εαρινή ισημερία συμβαίνει αυτό που λέει η ίδια η λέξη: ισημερία, δηλαδή ίση διάρκεια της ημέρας με τη νύχτα.
Τι ακριβώς όμως συμβαίνει σήμερα; Ας δούμε πως το περιγράφει ο Διονύσης Σιμόπουλος*:
“…ο Ήλιος φτάνει στο βορειότερο σημείο της εκλειπτικής από το οποίο θα αρχίσει πλέον να κατέρχεται, «τρεπόμενος» και πάλι προς τον ισημερινό. Το σημείο αυτό,…
…στις 22 Ιουνίου, ονομάζεται θερινό τροπικό σημείο ή απλά θερινή τροπή, επειδή ο Ήλιος τρέπεται και πάλι προς τον ισημερινό, και από την ημέρα αυτή αρχίζει το καλοκαίρι. Επειδή μάλιστα για μερικές ημέρες πριν και μετά τη θερινή τροπή ο ήλιος φαίνεται να αργοστέκεται πάνω στην εκλειπτική σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει, το θερινό τροπικό σημείο ονομάζεται επίσης και θερινό ηλιοστάσιο.”
Εξαιτίας του λόγου αυτού η ημέρα διαρκεί περισσότερο από κάθε άλλη ημέρα του χρόνου. Σήμερα το ηλιακό φως θα μας “λούζει” για μεγάλο διάστημα, για το μεγαλύτερο: συγκεκριμένα για κάτι λιγότερο από 15 ώρες (για την ακρίβεια για 14 ώρες και 49 λεπτά).
Η κατάσταση θα αρχίσει να αντιστρέφεται από αύριο Παρασκευή και έτσι αύριο θα μετράμε αντίστροφα. Η αντίστροφή μέτρηση θα διαρκέσει μέχρι την Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012, ημέρα κατά την οποία έχουμε το Χειμερινό Ηλιοστάσιο.
Και θυμάστε τι λένε οι Μάγιας για την 21η Δεκεμβρίου του 2012…
*άντε να δούμε πότε τα κανάλια μας θα ξυπνήσουν και θα του προτείνουν να κάνει καμιά εκπομπή παρόμοια με αυτές του Carl Sagan που μεταδίδονταν τη δεκαετία του 1980. Με απλά ελληνικά να παρουσιάσει τον Κόσμο. Αν και εσχάτως τα κανάλια ενδιαφέρονται (μεταξύ άλλων) μόνο για σειρές αμφιβόλου ποιότητας. Ότι ανοίγει τους ορίζοντες πάει στο πυρ το εξώτερον.