Σήμερα είναι του Λαζάρου (χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν) και θυμηθήκαμε ότι τα παλιά τα χρόνια τέτοια μέρα λέγαμε τα κάλαντα. Και όταν λέμε παλιά μην πάει ο νους σας πολύ παλιά – δεν είμαστε και συνομήλικοι του Μαθουσάλα!!!
Ψάξαμε αλλά δεν βρήκαμε κάτι ηχογραφημένο (ολόκληρο, αποσπάσματα πολλά, ειδικά δε σε λαογραφικά sites όπως αυτό που άφησε παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές η Δόμνα Σαμίου), οπότε θυμηθήκαμε το
Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαιήρθ’ η μ’ανα σου από την πόλη
σου’ φερε χαρτί και κομπολόι.
Οι κοτούλες σας αυγά γεννάνε
οι φωλίτσες σας δεν τα χωράνε.
Δώστε μας κι εμάς ένα αυγουλάκι
να το βάλουμε στο καλαθάκι…
Βάγια – βάγια των Βαγιών τρώνε ψάρι και κολιό
και την άλλη Κυριακή τρώνε το παχύ τ’ αρνί
και την άλλη Κυριακή τρώνε το παχύ τ’ αρνί