Παραμυθάς (ο) {παραμυθάδες}, παραμυθού (η) {παραμυθούδες}
1. πρόσωπο που διηγείται παραμύθια με παραστατικότητα, που ξέρει να διηγείται ωραίες ιστορίες: οι παλιοί ~ του χωριού μιλούσαν με την ψυχή τους.
2. πρόσωπο που επαγγελματικά ασχολείται με τη συγγραφή παραμυθιών: ο Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν είναι από τους πιο μεγάλους ~.
3. πρόσωπο που λέει ψέμματα συστηματικά και πειστικά: μην τον ακούς τι κάθεται και λέει, είναι μεγάλος ~
ΣΥΝ. ψεύτης, ψευδολόγος, ψευταράς. Επίσης παραμυθατζής (ο) {παραμυθατζήδες}, παραμυθατζού (η) {παραμυθατζούδες}.
Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (β΄έκδοση, γ΄ανατύπωση 2006), σελίδα 1332