Ακούμε τις τελευταίες ημέρες (επί τη ευκαιρία της σύλληψης του Άκη) για τον Ωραίο Μπρούμελ.Ποιος όμως τελικά ήταν ο Ωραίος Μπρούμελ; Προσωπικά νόμιζα ότι ήταν ήρωας σε νουβέλα, τελικά όμως με λίγο ψάξιμο βρήκαμε ότι ήταν πραγματικό πρόσωπο.
Ο Beau Brummell (Μπό Μπρούμελ) λοιπόν γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου 1778 και πέθανε το 1840.
Το πραγματικό του όνομα ήταν George Bryan Brummell και ήταν αυτός που – και λόγω των γνωριμιών του – καθόριζε στην ουσία την ανδρική μόδα της εγγλέζικης “υψηλής” κοινωνίας των τελών του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα. Κάτι σαν στυλίστας ας πούμε, αλλά ελαφρώς παράφρονας.
Σπούδασε στο Ήτον και στην Οξφόρδη, όπου κόλλησε και το “μικρόβιο” του υπέρμετρα καλού ντυσίματος.
Επειδή ήταν και ολίγον τι ματαιόδοξος έβαλε σκοπό του να…
γνωρίσει τον διάδοχο του βρετανικού Θρόνου, αυτόν που μετέπειτα έγινε ο βασιλιάς Γεώργιος ο ΙΕ’ αλλά και να αποκτήσει ρόλο στην “καλή” κοινωνία. Τα κατάφερε μπαίνοντας στους Ουσσάρους, έγιναν φίλοι, ο κύκλος διευρύνθηκε και έτσι φτάσαμε στο σημείο ο λόγος του Μπρούμελ να είναι εντολή όσον αφορά τον κώδικα ενδυμασίας της αγγλικής αριστοκρατίας.
γνωρίσει τον διάδοχο του βρετανικού Θρόνου, αυτόν που μετέπειτα έγινε ο βασιλιάς Γεώργιος ο ΙΕ’ αλλά και να αποκτήσει ρόλο στην “καλή” κοινωνία. Τα κατάφερε μπαίνοντας στους Ουσσάρους, έγιναν φίλοι, ο κύκλος διευρύνθηκε και έτσι φτάσαμε στο σημείο ο λόγος του Μπρούμελ να είναι εντολή όσον αφορά τον κώδικα ενδυμασίας της αγγλικής αριστοκρατίας.
Ο Μπρούμελ ήταν υπερβολικός στο κάθε τι που έκανε (με την προσωπική υγιεινή ας πούμε ή με το ντύσιμό του, για τα μέτρα της «αριστοκρατίας», το χρόνο που έζησε και τον τόπο κατοικίας του) και φυσικά σνόμπ. Είχε φτάσει σε σημείο να ισχυρίζεται πως έπλενε τις μπότες του με σαμπάνια.
Τελικά όπως λέει και το τραγούδι “τα ξενύχτια και η άσωτη ζωή ” δεν του βγήκαν σε καλό, το ίδιο και το υφάκι του.
Επιπλέον, δεν επηρέαζε μόνο αυτός τον κύκλο του, επηρεάστηκε και αυτός από τον κύκλο του: το έριξε στα τυχερά παιχνίδια, ξέφυγε τελείως και έτσι κάποτε τελείωσαν και τα λεφτά του και αυξήθηκαν υπέρμετρα τα χρέη του. Στο μεταξύ μάλωσε με τον φίλο του πρίγκιπα που έγινε αντιβασιλιάς (ένα σχόλιο του για την εμφάνιση του τελευταίου ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει), έχασε και την εύνοια και τελικά, για να γλυτώσει από τους πιστωτές του και τη φυλακή, έφυγε νύχτα για τη Γαλλία όπου και πέθανε πάμφτωχος το 1840.