Θα τα ξαναπούμε, όσο πιο απλά γίνεται – γιατί πάντα απλά τα λέγαμε:
- τι χρειάζεται μια οικονομία για να ανακάμψει; Μείωση φόρων, δημόσιες επενδύσεις και ροή χρήματος. Άρα, σε απλά ελληνικά οι επικεφαλείς της οικονομίας θα πρέπει να κάνουν – τουλάχιστον – αυτά τα τρια πράγματα, σε πρώτη φάση. Και φυσικά να έχουν τον πλήρη έλεγχο, για να κινούνται ανάλογα με την περίσταση. Ένα είδος “new deal”, προσαρμοσμένο στα σημερινά δεδομένα και στις ανάγκες της εθνικής οικονομίας και της κοινωνίας.
Ερώτημα 2ο:
- τι έχουμε τώρα στην οικονομία; Ύφεση, υψηλή φορολόγηση οποιουδήποτε πράγματος κινείται και αναπνέει και μηδαμηνό χρήμα. Και φυσικά τον έλεγχο παραδομένο στην τρόϊκα, η οποία λύνει και δένει, στην task force του Ράϊχενμπαχ που αποφασίζει και διατάζει και στους δανειστές-“εταίρους” που μας χορεύουν στο ταψί με κάθε ευκαιρία.
Το δικαίωμα να τα κάνουν αυτά, να μας ξεφτιλίζουν και να αλωνίζουν τους το δώσαμε σίγουρα εμείς και κανείς άλλος!
Ερώτημα 3ο (και τελευταίο):
- τι μας έλεγαν πριν από κανά χρόνο και τι μας λένε τώρα; “Θα πάτε έτσι καμιά δεκαετία (αυτοί που μας έλεγαν ότι αν φεσωθούμε 110 δις και αν τεθούν σε ισχύ τα πρώτα μέτρα του Παπακωνσταντίνου) και το 2012 θα βγείτε στις αγορές”. Και τώρα μας λένε “η κρίση είναι διευρυμένη, είναι ευρω-κρίση και πρέπει να παραδώσετε και ότι απέμεινε από την εθνική σας κυριαρχία σε ένα ευρωδιευθυντήριο και λύθηκαν τα προβλήματα!”. Φυσικά μας λένε και για την παραμονή μας στο ευρώ “να μείνετε, γιατί αν φύγετε θα σας φάνε ζωντανούς”.
Αυτά είναι τα δεδομένα. Για σκεφτείτε λοιπόν σοβαρά και σε βάθος, με αυτά τα απλά πράγματα στο μυαλό σας:
- τι από όλα αυτά που μας έλεγαν βγήκε αληθινό;
- ποιον από τους λόγους τους κράτησαν; (ας πούμε μείναμε στην πρώτη δέσμη μέτρων ή ακολούθησαν ακόμη 3-4;; Ας πούμε, βγήκε η χώρα σαν ζήτουλας για μια ακόμη δόση, με άγνωστες συνέπειες για το μέλλον της, για την οικονομία της και για την κοινωνία της;; Παίζονται εκβιαστικά παιχνίδια κάθε φορά που είναι να εκταμιευτεί μια δόση δανείου ή όχι και ξεφτιλιζόμαστε κατ’ εξακολούθηση;;)
- πότε τοποθετείται πλέον η …έξοδός μας στην αγορές; Θυμάται κανείς να μας πει;;
- μπορούμε να βγούμε από την κρίση και την ύφεση στην οποία περιέπεσε η χώρα μας πριν από το …2511 μ.Χ. αν ακολουθήσουμε το ίδιο βιολί και τις ίδιες πολιτικές;;;
Απαντήστε μόνοι σας, δεν χρειάζεται να είναι κάποιος απόφοιτος του London School of Economics. Στη συνέχεια ρωτήστε και όλους αυτούς που επιμένουν πως το ευρώ είναι μονόδρομος, τι έχουν να μας πουν;;;;
Α, ας μας πουν επίσης και κάτι άλλο: Τι είναι καλύτερο; 3-4 χρόνια πραγματικής μαυρίλας στην οικονομία και μετά ανάκαμψη (με υποτιμημένο είναι η αλήθεια νόμισμα, με μειωμένες εισαγωγές που θα μας αναγκάσουν να παράγουμε και όχι να εισάγουμε και τέλος με ανταγωνιστικότητα που οι άλλοι θα την ψάχνουν γιατί θα έχουν ακριβό νόμισμα) ή καμιά 50ετία δεμένοι στο άρμα μιας Ευρώπης που νοιάζεται για τις Τράπεζες και με την ανάκαμψη εν αμφιβόλω;;