Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε σήμερα το πρωί στον 102 fm του ραδιοφωνικού σταθμού Μακεδονίας της ΕΡΤ ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας Γιάννης Βαρουφάκης.
Ο Βαρουφάκης λοιπόν έκανε λόγο για ένα εξαιρετικά ακραίο και όμως πιθανό σενάριο (ειδικά δε μετά από τη “συμφωνία” Μέρκελ – Σαρκοζί για τα ευρωομόλογα, τα οποία όλοι λένε πως θα βοηθούσαν κάπως την κατάσταση):
υπάρχει λοιπόν – αναφέρει ο Βαρουφάκης – η πιθανότητα αν πάμε έτσι να καταρρεύσει το ευρώ όπως το ξέρουμε σήμερα και να δημιουργηθούν στην ουσία 2 ή ακόμη και 3 διαφορετικές νομισματικές ζώνες στη σημερινή ΕΕ.
Την πρώτη ζώνη, που θα έχει το δικό της νόμισμα, θα την αποτελούν η Γερμανία, η Αυστρία αλλά και χώρες που είνει δεμένες στο άρμα της Αγγελικής (όπως η Φινλανδία). Θα έχουν ένα ισχυρό νόμισμα, πχ ένα νέο μάρκο.
Τη δεύτερη ζώνη θα την αποτελούν όσοι “δυνατοί” θα έχουν παραμείνει στο ευρώ: Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, πιθανόν η Πορτογαλία. Θα είναι ένα είδος “λατινικής νομισματικής Ένωσης”.
Στην τρίτη ζώνη θα έχουμε το χάος: εμείς, οι Ιρλανδοί και όλοι οι υπόλοιποι “μικροί” που σήμερα είτε είναι μπλεγμένοι με Μνημόνια και ΔΝΤ, είτε στα πρόθυρα αυτών. Και από αυτούς της τρίτης ζώνης, όλοι θα παρακαλάνε να μπούνε σε κάποιον απο τους 2 προαναφερόμενους οικονομικούς σχηματισμούς.
Το παράξενο στο σενάριο που παρουσίασε ο Βαρουφάκης είναι πως τη δημοσιονομική πολιτική θα την καθορίζει η κάθε ζώνη ξεχωριστά ενώ την γενική επιστασία (ας το πούμε έτσι) θα την έχει για μια ακόμη φορά μια Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, όπως και τώρα. Το ίδιο αποτυχημένο μοντέλο δηλαδή, θα συμπληρώσω εγώ.
Τέλος ανέφερε πως αν τελικά γίνει πραγματικότητα αυτό το σενάριο, τότε η Ευρώπη στο σύνολό της θα πέσει σε μια ύφεση παρόμοια με αυτή της δεκαετίας του 1930, με υψηλά ποσοστά ανεργίας, πληθωρισμούς στα ουράνια και φυσικά εσωστρέφια.
Ακραίο το σενάριο, αλλά πλέον τι από αυτά που πριν από την έλευση του ευρώ φαίνονταν ακραία δεν συμβαίνει;;