Σε συζητήσεις που κάνουμε όλοι μας, το βασικό είναι τι θα γίνει την επόμενη ημέρα. Αλλά και τι μπορούσε να γίνει νωρίτερα, για να βγούμε από την δίνη. Τις προσωπικές απόψεις θα τις βρείτε σε μια σειρά αναρτήσεων (εν συντομία: έξοδος από το ευρώ και υιοθέτηση εθνικού νομίσματος, δραστική μείωση της φορολογίας σε κάθε επίπεδο, αύξηση των δημοσίων δαπανών και εκκίνηση μεγάλων έργων υποδομής).
Γιατί η μέχρι τώρα πορεία το μόνο που έκανε είναι να χρεωθούμε μέχρι σήμερα 110.000.000.000 ευρώ επιπλέον (χωρίς να υπολογίσουμε τόκους κλπ), ετοιμαζόμαστε να χρεωθούμε ακόμη…
100.000.000.000 ευρώ, δεσμευόμαστε να ξεπουλήσουμε ότι καλό απέμεινε στην κατοχή του δημοσίου και το οποίο θα μπορούσε έστω και κατ΄ελάχιστο να βοηθήσει να μπουν λεφτά στο κρατικό ταμείο, παραδίδουμε κυριαρχικά δικαιώματα σε ξένους.
Τι παραπάνω χρειάζεται για να το πάρουμε χαμπάρι ότι αν συνεχίσουμε έτσι είμαστε χαμένοι από χέρι;
Γιατί έτσι, εντελώς απλά, δεσμεύουμε τον τόπο αν όχι για πάντα, τουλάχιστον για τα επόμενα 50-60 χρόνια, δεσμεύουμε το μέλλον των παιδιών μας για να σωθούν 5-6 ελληνικές τράπεζες, το ευρώ από την κατάρρευση αλλά και ξεπουλάμε τα πάντα!
Αφήνω στην άκρη την πρόβλεψη του επιστημονικού διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, Σάββα Ρομπόλη, ο οποίος σήμερα (κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής) το είπε ξεκάθαρα στους βουλευτές: τα μέτρα που θα έρθουν αν ψηφιστεί και το “Μεσοπρόθεσμο” θα βαθύνουν την ύφεση και θα αυξήσουν την ανεργία, την οποία υπολόγισε ότι θα φτάσει στο 22-23% έως το τέλος του έτους. “Αν υλοποιηθεί το πρόγραμμα εκτιμάμε ότι το βιοτικό επίπεδο των μισθωτών και συνταξιούχων το 2015 θα βρίσκεται στο 40 – 45% του έτους 2008“, κατέληξε.