Έπειδή κάποιες παλιογνώσεις λόγω σπουδών στη διεθνή οικονομία τις έχουμε, λέμε εδώ και ένα τουλάχιστον χρόνο τα αυτονόητα: ότι δηλαδή για να βγεις από μια στενωπό όπως αυτή που είμαστε εμείς τώρα απαιτούνται ταυτόχρονα υποτίμηση του νομίσματος, μειώσεις στους φόρους και δημόσιες επενδύσεις.Επειδή όμως δεν είμαστε μόνοι ως χώρα και είμαστε “δεμένοι” στο ευρωπαϊκό άρμα (ας είναι καλά ο Σημίτης και ο σκληρός πυρήνας του ευρώ στον οποίο μας ενέταξε το παλληκάρι)….
αυτά τα πράγματα δεν γίνονται, διαβάστε παρακάτω τα 3 σενάρια που κυκλοφορούν από χθες στα δημοσιογραφικά των Αθηνών για την στιγμή μετά τη λήξη του σημερινού συμβουλίου αρχηγών, το οποίο θα γίνει στις 12.30. Στο ένα παίζει και η έξοδος από το κοινό νόμισμα.
Και φυσικά θα μένει πάντοτε αναπάντητο το ερώτημα – λόγω του ότι η οικονομία σε καιρούς άκρατου νεοφιλελευθερισμού είναι σαν να διαβάζεις φλυτζάνι του καφέ, δηλαδή “βλέπει” ότι θέλει ο καθένας: σε πόσα χρόνια και με ποιο κόστος θα βγούμε από την κρίση αν πάμε το θέμα με τον τρόπο που επέλεξε ο πρωθυπουργός και σε πόσο και με τι κόστος αν πάμε σε πτώχευση.
Δείτε τώρα και τα 3 σενάρια:
1. Η ΝΔ δίνει ένα είδος συναίνεσης στην κυβέρνηση, η οποία υιοθετεί και εντάσσει στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα ορισμένες από τις προτάσεις της αξιωματικης αντιπολίτευσης.
2.Ο πρωθυπουργός προτείνει την τοποθέτηση προσωπικοτήτων κοινής αποδοχής σε νευραλγιακά πόστα και προχωρά σε ανασχηματισμό.
3 Δεν επιτυγχάνεται η συναίνεση και ο πρωθυπουργός αποφασίζει την προσφυγή στην κάλπη ή τη διενέργεια δημοψηφίσματος με το ερώτημα της εξόδου από το ευρώ