Μια συνεδρίαση που τα είχε όλα. Κυρίως μεγάλη διάρκεια (πέντε ώρες μετάδοση ούτε η κρατική tv της Κούβας σε διάγγελμα του Φιντέλ Κάστρο…) και όμως μηδενικό αποτέλεσμα !
Τα είδατε, τα ακούσατε, οπότε τα συμπεράσματα δικά σας!
Τα κυριότερα σημεία, για όσους δεν μπόρεσαν ούτε να είναι παρόντες, ούτε να πρακολουθήσουν από τον υπολογιστή τους;
- η μη ύπαρξη ομόφωνης απόφασης που να λέει ότι θα πρέπει να παραμείνουν όλα τα σχολεία ανοιχτά. Γιατί αν πάμε κάτω στην Αθήνα έτσι, τότε οι “παράγοντες” δικαιολογημένα θα μας πουν ότι “εδώ δεν μπορείτε να τα βρείτε μόνοι σας, από εμάς τώρα τι περιμένετε;” και θα κάνουν ότι έχει αποφασιστεί,
- η απόδειξη (με αυτά που ακούστηκαν) ότι έγιναν λάθος χειρισμοί από άπαντες και πως το θέμα θα μπορούσε να είχε λυθεί όμορφα και ωραία, χωρίς να υπάρχουν εντάσεις,
- κάτι που δεν ακούστηκε γιατί ειπώθηκε από γονέα μεγάλων πλέον παιδιών (που έχουν τελειώσει το Λύκειο και πέρσυ τέτοιο καιρό ήταν συμμαθητές), εκτός αίθουσας δημοτικού συμβουλίου: το ότι καταφέραμε και μεταφέραμε την “αντιπαράθεση” στα παιδιά μας. Έχουν φτάσει σε σημείο – επειδή είτε το θέλουμε είτε όχι, έτσι επικοινωνούν σήμερα οι νέοι – τα παιδιά να κατηγορεί το ένα το άλλο στο facebook και στα άλλα μέσα ιντερνετικής δικτύωσης για την κατάσταση που εμείς δημιουργήσαμε με τις παραλείψεις μας, τις υπερβολές μας, τα πολιτικάντικα παιχνίδια μας, την ψηφοθηρία μας, τη βλακεία μας γενικότερα.
Όλα τα άλλα συμπεράσματα δικά σας!
Μία απάντηση στο “Ανακεφαλαίωση του πενταώρου”
Επειδι η βλακεια οπως καλα το ειπες, προηλθε απο δυο-τρεια ατομα τις αντιπολιτευσης αυτο δε σημαινει οτι πρεπει να την επιβαλουν και εμεις νατην αποδεχομαστε απαθεστατοι.Αφου πρεπει να κλεισει ενα σχολειο (γιατι καταληγουμε), ας κλεισει αυτο με τον μικροτερο αριθμο.Δεν μπορει να γινονται θυματα και να μετακινουνται καθημερινα 142 παιδια εναντι τον 53,των πολιτικων σκοπιμοτητων “καποιων”.