Πολλές φορές έχω γράψει πως η κατάσταση είναι ζόρικη για την οικονομία, δραματική.
Αρκεί μια συζήτηση με φίλους και γνωστούς και voila!, το βλέπεις, το αισθάνεσαι, το μυρίζεσαι στην ατμόσφαιρα. Δεν υπάρχει σάλιο – που είπε και ο Λοβέρδος πριν από λίγο καιρό.
Τα έχουμε πάρει όλοι με την κλεψιά που έπεσε στον δημόσιο τομέα, είμαστε εξοργισμένοι. Όχι όμως μόνο με την κλοπή αυτή καθεαυτή αλλά και με την ατιμωρησία! Κλέφτες υπάρχουν και θα υπάρχουν παντού, επίορκοι το ίδιο. Δεν αλλάζει ο άνθρωπος…
….χαρείτε ορισμένα από τα σημερινά πρωτοσέλιδα!
Το πρόβλημα, αυτό που εξοργίζει εκτός της ατιμωρησίας, αλλού είναι. Στο σιγοντάρισμα που γίνεται, στην τροφοδότηση της επικαιρότητας με “ειδήσεις” που ανάβουν φωτιές και ξεσηκώνουν τον κόσμο. Στην κινδυνολογία που έρχεται από όλες τις πλευρές του πολιτικού και δημοσιογραφικού “σκηνικού”.
Ευτυχώς η εποχή που τρώγαμε κουτόχορτο έχει περάσει ανεπιστρεπτί! Γιατί αν ακολουθούσαμε τα πρωτοσέλιδα και τα δελτία, τώρα θα έπρεπε να σπάμε βιτρίνες και να πλακώνουμε στο ξύλο τους πολιτικούς μας από το πρωί μέχρι το βράδυ. Σκοπός των κινδυνολόγων είναι ένας: η κοινωνική έκρηξη που θα οδηγήσει σε νέα, χειρότερα μέτρα (τα οποία θα πάψουν πλέον να είναι οικονομικά αλλά θα άπτονται ακόμη και των προσωπικών ελευθεριών του καθενός από εμάς, στο όνομα της διατήρησης της κοινωνικής ειρήνης). Και φυσικά σκοπός είναι και η κονόμα, αφού όπως λέει και ο σοφός λαός μας, στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται.
Για το χάλι ΔΕΝ έχει το μεγάλο μερίδιο της ευθύνης ο λαός. Το έχουν οι πολιτικοί – που εμείς αναδείξαμε, ας μην το ξεχνάμε!
Το “φέρτε πίσω τα κλεμμένα” θα γίνει το σύνθημα της δεκαετίας. Η λαϊκή απαίτηση για την τιμωρία όσων ευθύνονται για το σημερινό χάλι (κυβερνήσεων, υπουργών, βουλευτών, 
manager που κονόμησαν μέσα σε μια νύχτα, χρηματιστών-αεριτζήδων, κολλητών και ημετέρων) θα γίνει η σημαία πολλών. Θα προχωρήσουν οι έχοντες τα ηνία ποτέ στην αναζήτηση των κλεμμένων και στην τιμωρία των κλεφτών και απατεώνων (με τα λευκά κολάρα) ή θα παίξουν το παιχνίδι αυτών που περιμένουν την εκδήλωση της λαϊκής οργής που θα οδηγήσει τη χώρα στην “αστάθεια” που τόσο πολύ επιθυμούν για να βγάλουν και από εκεί λεφτά;
Για τον λαό το ΑΝ θα τιμωρηθούν δεν υφίσταται πλέον! Το θέμα είναι το ΠΟΤΕ και με ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ θα τιμωρηθούν οι κλέφτες, όχι μόνο για να ικανοποιηθεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα αλλά και για να κοπεί η όρεξη σε όλους όσους σκοπεύουν να ξαναβάλουν χέρι στο δημόσιο χρήμα στα χρόνια που έρχονται…