Τρία είναι τα βασικά που βγαίνουν από το Συμβούλιο Κορυφής που τελείωσε κατά τις 6 το πρωί της Τρίτης 21 Ιουλίου:
1. αν ο εκπρόσωπος της χώρας δεν είχε γράψει στα νιάτα του χιλιόμετρα σε ξενυχτάδικα, δεν υπάρχει ελπίδα για τη χώρα του
2. τόσα ψαλίδια είχαμε να δούμε από την εποχή του “Βιετνάμ”
3. εκ καιρώ θερινών εκπτώσεων έκαναν εκπτώσεις στη Δημοκρατία
Τα τελευταία 80-85 χρόνια υπάρχει ένας όρος (και ταυτόχρονα ένας τρόπος άσκησης πολιτικής) που στοιχειώνει την Ευρώπη, κυρίως επειδή εξαιτίας του πέθαναν πάνω από 75 εκατομμύρια άνθρωποι: “appeasement”. Ελληνιστί “κατευνασμός”.
Δυστυχώς – επηρεασμένοι από την ευμάρεια που έχουν λόγω της γεωγραφικής, τεχνολογικής και ιστορικής θέσης των χωρών τους – οι περισσότεροι ηγέτες της Ευρώπης (η λέξη “ηγέτης” είναι πολύ βαριά για να αναφέρεται συνεχώς και με το παραμικρό) πάσχουν από αμνησία.
“Ο λύκος την τρίχα του αλλάζει, το χούι δεν το αλλάζει” αναφέρει ο λαός και πρόκειται για μια έκφραση που ταιριάζει απόλυτα σε όλους αυτούς τους Τούρκους αξιωματούχους που με κάθε ευκαιρία και σχεδόν καθημερινά υπενθυμίζουν τις παράλογες (και παράνομες) αξιώσεις της χώρας τους στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο.
Σειρά είχε αυτές τις ημέρες ο Τσαβούσογλου, ο οποίος πάλι αμφισβητούσε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, πάλι αμφισβητούσε το αναγνωρισμένο από Διεθνείς Συνθήκες δικαίωμα νησιών κάθε μεγέθους να έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (ας μην πανηγυρίζουν κάποιοι επειδή το δικαίωμα αυτό το στήριξαν ορισμένοι Αμερικάνοι – στο τέλος μόνοι μας θα είμαστε!), πάλι έβγαλε τους γνωστούς χάρτες της “γαλάζιας πατρίδας” του που ονειρεύεται να φτιάξει…
Την πρότασή τους προς τους υπόλοιπους της ΕΕ για ένα κοινό ταμείο Ανάκαμψης ώστε να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση που οφείλεται στη λεγόμενη “κρίση του κορωνοϊού”, ύψους 500 δισεκατομμυρίων ευρώ, γνωστοποίησαν οι Μακρόν (Γαλλία) και Μέρκελ (Γερμανία) τη Δευτέρα 18 Μαΐου.
Το “σύστημα των Βρυξελλών” χαιρετίζει την προσπάθεια η οποία είναι όντως αξιόλογη και μοναδική στο είδος της, δια των διαφόρων προέδρων (του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του Ευρωκοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κλπ κλπ).
Αποκαλυπτική ήταν η απάντηση του Επιτρόπου για την Πολιτική Γειτονίας Oliver Várhelyi στην ερώτηση του Έλληνα ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη σχετικά για τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ αντιμετωπίζει την Τουρκία, αφού ο Επίτροπος επιβεβαιώνει ότι ένα πρόγραμμα του 2019 για την αγορά 4 σκαφών της Τουρκικής Ακτοφυλακής, μήκους 9 έως 11 μέτρων, μέγιστης ταχύτητας 35 κόμβων και εμβέλειας 300 χιλιομέτρων θα συνεχίσει να υλοποιείται, παρά τις προκλήσεις της Τουρκίας.
Στη λύση της παροχής “φτηνών” δανείων στις χώρες που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση που οφείλεται στον κορωνοϊό προχωρά η ΕΕ. Οι υπουργοί των Οικονομικών της Ευρωζώνης συμφώνησαν στη χορήγηση τέτοιου τύπου δανείων από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM).
Τα δάνεια, που χαρακτηρίζονται ως “ευνοϊκά”, θα έχουν δεκαετή περίοδο ωρίμανσης ενώ οι χώρες – μέλη της Ευρωζώνης θα μπορούν να τα λάβουν μέχρι τα τέλη του 2022.
Με το γνωστό πλέον συμπέρασμα ότι “φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη” κατέληξε η τηλεδιάσκεψη του Συμβουλίου Κορυφής της ΕΕ. Και χωρίς κάποια απτή και άμεση “απάντηση” στο πρόβλημα που δημιούργησε στις οικονομίες ο κορωνοϊός και το lockdown.
Το πρόβλημα δεν είναι ποιος αντιπροσωπεύει το θεριό και ποιος τον Γιάννη.
Στην πιο σημαντική Σύνοδο Κορυφής των τελευταίων ετών έχει μετατραπεί αυτή που θα γίνει σήμερα Πέμπτη (23/4/20), με τηλεδιάσκεψη.
Οι συμμετέχοντες αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των 27 της Ε.Ε. θα πρέπει να αποφασίσουν για μια σειρά από θέματα, βασικότερα εκ των οποίων είναι ο προϋπολογισμός της Ε.Ε. και το θέμα του κορωνο-ομολόγου (από πίσω τους κρύβονται άλλα προβλήματα, που θα εμφανιστούν ανάλογα με τις αποφάσεις που θα ληφθούν).
Τα έχουν πει πολλοί, τα έχετε διαβάσει και εδώ, ότι τα 540 δισ ευρώ που πρότειναν οι γαλαντόμοι του eurogroup για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης του κορωνοϊού δεν φτάνουν ούτε για… σπόρια! Όλοι λένε πως χρειάζεται τουλάχιστον 1,5 τρις. Και το τεκμηριώνουν, το κοστολογούν.
Και βγαίνει σήμερα ο Klaus Regling (επικεφαλής του περιβόητου ESM) και παραδέχεται στην ιταλική εφημερίδα Corriere Della Sera πως χρειάζονται κι άλλα λεφτά.
Για να τελειώνουμε μια και καλή, και από εδώ μέσα, θα σας πω την άποψή μου χωρίς περιστροφές σχετικά με την απόφαση του Eurogroup, που πολλοί (πολιτικοί και άλλοι, λάτρεις της σημερινής σαθρής ΕΕ) διαφημίζουν σαν κάτι καλό και θετικό για όλους μας:
– η συγκεκριμένη απόφαση ουδεμία σχέση με “αλληλεγγύη” έχει. End of discussion όσον αφορά αυτό το κομμάτι της κουβέντας. Είναι πολιτική απόφαση – συμβιβασμός, καθ’ υπόδειξη τεχνοκρατών που έχουν συγκεκριμένη οπτική για τέτοια θέμα και οι οποίοι το μόνο που κοιτάνε είναι οι αριθμοί. Δυστυχώς όμως οι αριθμοί αυτοί μας οδηγούν κατευθείαν σε περαιτέρω ύφεση, σε φτώχεια, σε ανεργία και σε αύξηση του δημόσιου χρέους.