Της Χαρούλας Ουσουλτζόγλου-Γεωργιάδη, πρώην Δημάρχου Βέροιας
…Και μετά τη θερινή ραστώνη, τι;
Καμαρώσαμε για τα χρυσαφιά ροδάκινά μας στους οπωρώνες και τα κλάψαμε γοερά, πεσμένα στο χώμα. Στριμωχτήκαμε, ποικιλοτρόπως, για να εξασφαλίσουμε λίγες μερούλες στην παραλία και περισσότερες στα βουνοχώρια μας.
Φιλοσοφήσαμε την οικονομική ανημποριά μας, ως αποτέλεσμα του δυστοπικού ευρωπαϊκού και παγκόσμιου περιβάλλοντος.
Της Φανής Γιωτάκη, Δικηγόρου*
Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο για την εθνική οικονομία διαδραματίζει η καλλιέργεια ροδάκινων στη χώρα μας καθώς αποτελεί έναν από τους δυναμικότερους τομείς της σύγχρονης ελληνικής γεωργίας. Η Ελλάδα κατέχει την 5η θέση στην παγκόσμια παραγωγή ροδάκινων, ενώ ταυτόχρονα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή συμπύρηνων (βιομηχανικών) ροδάκινων.
Κόντρα στην νομενκλατούρα και με τον Λαό στο τιμόνι της «Δημοκρατικής Παράταξης» η μόνη ελπίδα για την Αλλαγή
Στην ζωή πολλοί επιλέγουν να ζουν με αξιακούς κώδικες, άλλοι πάλι επιλέγουν να μετρούν την «αξία» των πραγμάτων σε ευρώ. Για τους δεύτερους, που δυστυχώς ζουν και δρουν ανάμεσά μας, θεωρώ πως δεν υπάρχει λόγος ιδιαίτερης αναφοράς. Για αυτούς που επιλέγουν όμως τις «αξίες», πολιτικές, κοινωνικές, οικογενειακές, αλλά και εθνικές, θα μπορούσε να πει και να γράψει πολλά κανείς.
Ο «Έρασμος» γράφει…
Η γιορτή της μητέρας τιμάται, ως γνωστόν, κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μάη, με την καθιέρωση της ως Παγκόσμιας Μέρας, ωστόσο ο βιολογικά και κοινωνικά ιερός ρόλος της Παγκόσμιας Μάνας, ειδικά στους καιρούς που ζούμε, έχει υποτιμηθεί και έχει από-ιεροποιηθεί σε τραγικό βαθμό, που άλλη τέτοιου είδους παρόμοια βεβήλωση δεν είδαμε στα χρονικά αιώνων.
της Δέσποινας Παπαγιαννούλη (μέλος της Ν.Ε ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Ημαθίας)
«Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία.
Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα….»
Μ’ αυτούς τους εμβληματικούς στίχους ξεκινάει το ποίημά του «Γυναίκα», ο ποιητής της θάλασσας, ο μεγάλος Νίκος Καββαδίας.
* η Φρόσω Καρασαρλίδου είναι πρώην βουλευτής Ημαθίας, εκλεγμένη με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
“Παρά τους πανηγυρισμούς του Πρωθυπουργού περί εξόδου από την πανδημία και επιστροφής στην «κανονικότητα» , η χώρα έφτασε πλέον να ζει διπλή «πανδημία», την υγειονομική και την οικονομική.
Γράφει η Μαργαρίτα Δαμιανίδου, μέλος του ΔΣ του «ΕΡΑΣΜΟΥ» – Δημοσιογράφος
Με αφορμή την 25η Νοεμβρίου – Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι, πέρα από την υγειονομική πανδημία που μονοπώλησε σημαντικά το παγκόσμιο ενδιαφέρον, μια άλλου είδους «πανδημία», που αφορά στον καθημερινό θάνατο και τον αφανισμό της γυναικείας υπόστασης, χιλιάδων θυμάτων της έμφυλης βίας, εκτίναξε στα ύψη μια παράλληλη καταμέτρηση θανατηφόρων κρουσμάτων!
Γράφει ο Θανάσης Γικόνογλου – Μέλος κεντρικής επιτροπής ανασυγκρότησης ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, πρ. βουλευτής Ημαθίας
Λένε ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Και, δυστυχώς, πολλές φορές επιλαμβάνεται ως φαρσοκωμωδία. Μια τέτοια φαρσοκωμωδία, που όμως δεν είναι καθόλου αστεία, ζούμε τα τελευταία δύο και πλέον χρόνια με την κυβέρνηση Μητσοτάκη (του νεότερου).
Τις προηγούμενες εβδομάδες η Νότια Ευρώπη, μαζί και η χώρα μας έζησε ένα παρατεταμένο κύμα καύσωνα δημιουργώντας ευνοϊκές συνθήκες για την εκδήλωση πυρκαγιών.
Όμως η κλιματική αλλαγή ούτε ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια όπως άστοχα δήλωσε ο πρώην Πρωθυπουργός ούτε μπορεί να αποτελεί συγχωροχάρτι για κάθε καταστροφή που συντελείται.
Άρθρο του Νίκου Ανδρουλάκη στο reader.gr
Ο κάθε καλόπιστος πολίτης της χώρας θα ανέμενε ότι μετά από δυόμιση μήνες αναποτελεσματικού λόκνταουν, με αύξηση του αριθμού θανάτων και διασωληνωμένων, η κυβέρνηση θα είχε αντιληφθεί τα λάθη της και θα έσπευδε να τα διορθώσει.