Στην Αθήνα εκτάκτως (και με άφιξη που έγινε υπό άκρα μυστικότητα – όπως δηλαδή πρέπει σε τέτοιες περιπτώσεις) βρίσκεται από το βράδυ της Πέμπτης 16 Ιανουαρίου ο ένας εκ των δυο βασικών “παικτών” της Λιβύης, ο στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ. Ο Χαφτάρ είναι ο αντίπαλος του Αλ Σαράζ, αυτού δηλαδή που υπέγραψε το “σύμφωνο” με τον Ερντογάν.
Κάθε μέρα που περνάει δυσκολεύει η κατάσταση στη Μέση Ανατολή και στη βόρεια Αφρική.
Το σκηνικό είναι περίπλοκο και πλέον σε αυτό έχουν μπει τις τελευταίες ημέρες και ώρες και νέες παράμετροι:
Η υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου EastMed δεν είναι απλά και μόνο ένα γεγονός με οικονομική διάσταση. Είναι ένα γεγονός με γεωπολιτική διάσταση, το οποίο θα πρέπει να το δούμε καθαρά και ψύχραιμα, υπό το πρίσμα της συμμετοχής και άλλων χωρών (πέραν των τριών που θα υπογράψουν).
Θα πρέπει λοιπόν να δούμε λίγο πίσω από τα φώτα των φλας που θα αστράφτουν σήμερα και να συνδυάσουμε δυο – τρία πράγματα με την εικόνα που θα βλέπουμε από το Ζάππειο:
Στην ανατολική και στην κεντρική Μεσόγειο γίνεται του κουτρούλη ο γάμος και οι περισσότεροι μεγάλοι ή πιο μικροί “παίκτες” προσπαθούν να λάβουν θέση – όπως λέγαμε ΕΔΩ.
Τα λεφτά είναι πολλά, τα πετρέλαια (της Λιβύης) ακόμη περισσότερα και μάλιστα φτηνά, ενώ το παιχνίδι της ενεργειακής – γεωπολιτικής/στρατιωτικής εδραίωσης (με φόντο τη δεκαετία που ξεκινά σε λίγες ημέρες) είναι σε πλήρη εξέλιξη.