Κατηγορία: Ευρώπη

Στη μέση η Ουκρανία, ένα ακόμη πιόνι στην παγκόσμια ενεργειακή σκακιέρα.

.

Οι δυτικοί έχουν πρόβλημα και αυτό ονομάζεται “Ρωσία στην Κριμαία και στην Ουκρανία”. Ένα πρόβλημα για το οποίο δεν μπορούν να κάνουν και πολλά πράγματα, με δεδομένη την πολιτική του Πούτιν. Ο Ρώσος πρόεδρος φαίνεται πως δεν τους καταλαβαίνει και πολύ ενώ έχει στα χέρια του αυτό που ονομάζεται “ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης” – κάπου εδώ μπαίνουμε και εμείς, η καταχρεωμένη και υπό την Επιτροπεία Ελλάδα, με τα αποθέματα σε φυσικό αέριο και πετρέλαιο που εσχάτως (;) βρέθηκαν και που θα παίξουν το ρόλο τους στο άμεσο μέλλον.

Ο ένας (Πούτιν) είναι αποφασισμένος να κάνει αυτό που θεωρεί καλό και συμφέρον για τη Ρωσία. Οι άλλοι (δυτικοί) ξέρουν πως δεν τους παίρνει και…

“Ένα απέραντο φρενοκομείο”, όπως είχε πει και ο μακαρίτης ο Καραμανλής. Αυτή είναι η μοναδική έκφραση που μπορεί να περιγράψει την κατάσταση στην Ουκρανία και στην Κριμαία. Και το πιο ανησυχητικό είναι ότι ουδείς δεν γνωρίζει που θα οδηγήσει η κατάσταση.

Στο πολιτικό “σκέλος”, αυτοί που κατέλαβαν την εξουσία με έναν τρόπο πολύ παράξενο και τη διαχειρίζονται με τρόπο επικίνδυνο (από ναζιστικές χαιρετούρες μέχρι υιοθετήσεις νόμων που είναι αντιδημοκρατικοί και μέχρι τους ξυλοδαρμούς δικαστικών) δεν αναγνωρίζουν τον νέο πρωθυπουργό της Κριμαίας – που και αυτός κάτω από περίεργες συνθήκες βγήκε μπροστά. Στην άλλη μεριά, στην Κριμαία αποφάσισαν να επισπεύσουν ένα δημοψήφισμα που επρόκειτο να διεξαχθεί στις 25 Μαΐου με το ερώτημα της παραχώρησης μεγαλύτερης αυτονομίας στην επαρχία αυτή, και θα το κάνουν στις 30 Μαρτίου.

Στο στρατιωτικό-διπλωματικό επίπεδο τα πράγματα τρέχουν με ασύλληπτους ρυθμούς,…

Μια αληθή αποτίμηση έκανε ο πρώην πρόεδρος της Τσεχίας (και τελευταίος υπουργός οικονομικών της Τσεχοσλοβακίας) Βάτσλαβ Κλάους: οι Τσέχοι και οι Σλοβάκοι επιδίωξαν και προώθησαν τη διχοτόμηση εκ των έσω ενώ τόσο στη Γιουγκοσλαβία όσο και στην Ουκρανία η δραματική κατάσταση προκαλείται από το εξωτερικό.

Μιλώντας για τη γιουγκοσλαβική τραγωδία είπε πως έχει μπροστά του τον Χανς-Ντίτριχ Γκένσερ, τον Άλοϊς Μοκ, την Μάντλιν Ολμπράιτ και τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, δηλαδή, όπως συμπληρώνει, τους τότε υπουργούς εξωτερικών της Γερμανίας, της Αυστρίας, των ΗΠΑ καθώς και τον ειδικό εντεταλμένο των ΗΠΑ. Στη θέση τους μπορεί κανείς σήμερα, στην περίπτωση της Ουκρανίας, να αντικαταστήσει τα ονόματα με εκείνα των διαδόχων τους.
Η κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας υπήρξε μια καταστροφή για τους ανθρώπους της άλλοτε ομοσπονδίας, και αυτό απειλεί να επαναληφθεί στην περίπτωση της Ουκρανίας, προειδοποίησε ο πρώην πρόεδρος της Τσεχίας.

Να σημειωθεί ότι στην Ουκρανία – σύμφωνα με την Ουκρανική στατιστική υπηρεσία και την απογραφή του 2001- υπάρχει ελληνική μειονότητα που αριθμεί περίπου 91.500 μέλη, είναι το 0,2% του πληθυσμού.

.

Δυσκολεύει η κατάσταση στην περιοχή των βόριων ακτών του Εύξεινου Πόντου, στην Ουκρανία και στην Κριμαία, αφού οι Ρώσοι έχουν θέσει σε κατάσταση μεγίστης ετοιμότητας 150.000 στρατιώτες, 880 τανκς και 90 μαχητικά αεροσκάφη (αναφέροντας όμως ότι πρόκειται για ευρεία άσκηση που δεν σχετίζεται με τις εξελίξεις στην Ουκρανία).

Τώρα, μπορεί να είναι όλα στο πλαίσιο εκφοβισμού, αλλά εκφοβισμός-εκφοβισμός ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να βγει (άλλωστε θερμοκέφαλοι υπάρχουν παντού, δόξα τω Θεώ!).

Το Κίεβο με τη σειρά του…

Στα χέρια επικίνδυνων ομάδων φαίνεται πως έχει πέσει η Ουκρανία, που κάθε άλλο παρά προς τον εκδημοκρατισμό πηγαίνει. Αλλού πάει, με τάσεις φασίζουσες και πορεία που θα την οδηγήσει στις αγκάλες του ΔΝΤ και άλλων φιλεύσπλαχνων “δανειστών”.

Πρώτο βήμα ήταν μια σειρά από διατάγματα και νόμους που απαγορεύουν τη χρήση των μειονοτικών γλωσσών στην χώρα (ουγγρικά, ελληνικά, ρωσικά, ρουμάνικα). Δεύτερο βήμα η εμφάνιση μιας ανώμαλης κατάστασης την οποία αμφισβητούν πλέον πολλοί, ακόμη και στη Δύση που τόσο ήθελε την πτώση του Γιανουκόβιτς ώστε να βάλει μαριονέτες και υποχείρια σε θέσεις-κλειδιά (όχι ότι ο τελευταίος ήταν κανα κελεπούρι!). Η άρχουσα ελίτ της Δύσης όμως θα επιμείνει στη στάση της και θα προτείνει την κατάλληλη “συνταγή” για έξοδο από τον πολιτική και οικονομική κρίση, για οικονομικούς και για γεωπολιτικούς λόγους που την αφορούν άμεσα.

Ένα απίστευτο γεωπολιτικό παιχνίδι παίζεται τους τελευταίους μήνες στην Ουκρανία, με την ένταση που όλοι γνωρίζουμε πως υπάρχει τις τελευταίες ημέρες. Ένα παιχνίδι που έχει πολλούς παίχτες, από Ρωσία και ΗΠΑ μέχρι και την ΕΕ (αλλά και τη Γερμανία, ως μόνο παίχτη, χωρίς την ΕΕ στο …σβέρκο της).

Ένα παιχνίδι το οποίο σημαίνει πολλά για το μέλλον της Ουκρανίας αλλά και της ίδιας της Ευρώπης. Το κλειδί τη στιγμή αυτή το κρατά η Μόσχα, η οποία πρέπει να αποφασίσει τις επόμενες κινήσεις της στην “αυλή” της (εφόσον κινδυνεύει να περικυκλωθεί από φιλοδυτικά κράτη). Για αυτό τον λόγο γίνεται τον τελευταίο μήνα η συζήτηση που σχετίζεται ακόμη και με διχοτόμηση της Ουκρανίας, που θα οδηγήσει σε φιλοδυτικό και φιλορωσικό κομμάτι – με σημείο διχοτόμησης μια γραμμή που θα ξεκινά από το τριεθνές Ρωσίας, Λευκορωσίας, Ουκρανίας και θα συνδέεται κάπου στο κέντρο της χώρας με την πορεία που έχει ο ρους του Δνείπερου.