Αρχίσαμε πάλι τις υπερβολές με αφορμή το θέμα του εκλογικού συστήματος με το οποίο θα διεξαχθούν οι ερχόμενες εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Πάλι θα χάσουμε το δάσος και θα ασχοληθούμε με το δένδρο, αφού κατά πως φαίνεται είναι πολύ πιο ….πιασάρικο θέμα οι υποψηφιότητες από το ότι οι δήμαρχοι (αυτοί που θα εκλεγούν δηλαδή) θα έχουν πολύ λιγότερα χρήματα στη διάθεσή τους για να κάνουν έργα, θα έχουν πολύ περισσότερες αρμοδιότητες (που η κεντρική διοίκηση εντέχνως θα τους φορτώσει, αλλά χωρίς να δώσει και τους ανάλογους πόρους) κ.ο.κ.
Έτσι θα πάει – δυστυχώς – η ιστορία μέχρι τον Μάιο του 2014, οπότε είναι προγραμματισμένο να γίνουν οι εκλογές. Μέχρι τότε θα ακούμε για φερόμενους ως υποψήφιους, για πραγματικούς υποψήφιους, για συνάξεις και τσιπουροκατανύξεις με πολιτική χροιά, για συμμαχίες, για στρατηγικές, για “ηχηρά ονόματα” και για άλλα τέτοια ωραία.
Ήδη έχουμε αρχίσει (με το που ακούστηκε η πρόθεση για το νέο σύστημα) τα σενάρια και να λέμε πως μπορεί να θέσει υποψηφιότητα οποιοσδήποτε για δήμαρχος. Έλα όμως που για να “κατέβει” θα πρέπει πάλι να έχει συμπληρωμένο ψηφοδέλτιο, όπως την προηγούμενη φορά. Θα πρέπει δηλαδή πάλι να βρει τους απαραίτητους. Επίσης ακούμε – στην πιάτσα, πάντα – πως θα μπορεί να βγει σύμβουλος ο οποιοδήποτε υποψήφιος. Ούτε αυτό δεν είναι σωστό. Μα, πως να βγει κάποιος αν ο συνδυασμός τους δεν αγγίξει το 3 ή το 5% που ακούγεται πως μελετάται ως πλαφόν;
Ας αφήσουμε λοιπόν όλοι στην άκρη τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας και την ονοματολογία και ας περιμένουμε να δούμε τι, πως και (ειδικά αυτό) από ποιον θα ψηφιστεί μέσα στη Βουλή το υπό σκέψη εκλογικό σύστημα. Μετά βλέπουμε…