Κατηγορίες
διεθνή Ελλάδα

Οι α λα κάρτ αναφορές και η επιλεκτική μνήμη της Μ. Ζαχάροβα

«Τα δικά μου, δικά μου – και τα δικά μας, δικά μου!». Αυτό είναι τελικά το νόημα όσων έγραψε η εκπρόσωπος Τύπου του ρωσικού υπουργείο Εξωτερικών, σχετικά με τις σχέσεις της Ρωσίας του Πούτιν με τη δική μας χώρα.

Η εκπρόσωπος ξαφνικά θυμήθηκε τους «ιστορικούς δεσμούς» που (αναμφισβήτητα) έχουν η Ελλάδα με τη Ρωσία και έκανε αναφορά στις απελάσεις ρώσων διπλωματών, τον προηγούμενο μήνα, από την Ελλάδα.

Και στο πλαίσιο αυτό άρχισε και τις ιστορικές αναδρομές στον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια, στην κοινή πίστη στην Ορθοδοξία καθώς στη ρώσικη βοήθεια στις μεγάλες πυρκαγιές.

Πολύ α λα κάρτ όμως είναι η μνήμη της Ζαχάροβα…

Γιατί αν τα βάλουμε ΟΛΑ κάτω, θα δούμε ότι δεν είναι όλα τόσο ρόδινα στις σχέσεις της Ρωσίας με την Ελλάδα και τους Έλληνες!

Να ξεκινήσουμε από τις παρεμβάσεις πριν από 200 χρόνια στο τότε νέο Ελληνικό κράτος; Να συνεχίσουμε με το εν ψυχρώ «πούλημα» των Ελλήνων του Πόντου (κυρίως) πριν από 100 χρόνια, στα χρόνια της Μικρασιατικής Καταστροφής;; Ή να πάμε στους εκτοπισμούς χιλιάδων Ελλήνων στα βάθη της Ασίας την εποχή της κομμουνιστικής Ρωσίας και να καταλήξουμε στα κολλητηλίκια με τους γείτονές μας, στα πιο πρόσφατα χρόνια – στον εξοπλισμό τους με πυραύλους, στο χτίσιμο πυρηνικών εργοστασίων ή στις μπίζνες και στην αναγωγή του Ερντογάν σε προνομιακό συνομιλητή της Ρωσίας του Πούτιν;;

Όταν κάνουμε αναδρομές πρέπει να τα βάζουμε ΟΛΑ μέσα στον λογαριασμό! Και τα καλά, και τα κακά. Να τα βάζουμε ΟΛΑ στο ζύγι! Κι όχι να κάνουμε επιλεκτικά ιστορικές αναφορές (όπου συμφέρει δηλαδή), μπας και οι Έλληνες τσιμπήσουν και τους πιάσουμε στο συναίσθημα πασχαλιάτικα.

Πασχαλιάτικα! Μέρες που έχουν Πάσχα και στη Ρωσία αλλά και στην Ουκρανία. Μέρες που η ορθόδοξη Ρωσία (του Πούτιν) κάνει στρατιωτικές επιχειρήσεις στην επίσης ορθόδοξη Ουκρανία με τη βοήθεια του ισλαμοφασίστα Τσετσένου Καντίροφ, που μόλις πριν από λίγες ημέρες φώναζε μπροστά στις κάμερες (παρέα με τους μαχητές του) «Αλλάχου ακμπάρ» με φόντο την ισοπεδωμένη Μαριούπολη, την πόλη της Μαρίας!

Ούτε τα προσχήματα πια… ;;;

(υποσημείωση: όχι οι άλλοι είναι καλύτεροι! Ας το καταλάβουμε επιτέλους. Μόνοι είμαστε, μόνοι θα είμαστε αν έρθουν τα ζόρικα…)