Διανύουμε ήδη τη δεύτερη εβδομάδα του Φλεβάρη, ενός μήνα που αν και έχει λιγότερες μέρες από τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου (το «κουτσοφλέβαρος» που κάποτε μας έλεγαν στο σχολείο ποτέ δεν μου άρεσε!), φέτος είναι γεμάτος γιορτές.
Μήνας του φτερωτού θεού και των μασκαράδων. Φέτος πέφτουν πολλά μαζί: Άγιος Βαλεντίνος, Τσικνοπέμπτη, Κυριακή της Αποκριάς και Καθαρή Δευτέρα.
Χαράς ευαγγέλια δηλαδή για όλες μας, αφού έχουμε στη διάθεσή μας πολλές ευκαιρίες για εξόδους και συναναστροφές με φίλους. Λεφτά μόνο να έχουμε στη διάθεσή μας (άλλη πονεμένη ιστορία).
Αχ βρε Αλέξη… δε βλέπω να χορεύουν οι αγορές. Ούτε εσένα να παίζεις το νταούλι. Εμείς σέρνουμε το χορό συνοδεία ζουρνά. Μεγάλη μπουκιά φάε μεγάλο λόγο μη λες, λέει η παροιμία και είναι απολύτως σωστή.
Πάμε στα δικά μας τώρα αγαπημένες μου. Έφτασε η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Του ξενόφερτου αυτού Άγιου και οι απόψεις μεταξύ ημών των γυναικών διίστανται όσον αφορά τη μέρα αυτή:
από τη μια αυτές που το γιορτάζουν ευλαβικά κάθε χρόνο (κυρίως οι νεότερες), αγοράζοντας δωράκι για τον αγαπημένο τους. Ξέρετε, από αυτά που κατακλύζουν την αγορά κάθε χρόνο τέτοια περίοδο. Και δεν μένουν μόνο στο δώρο (συμβολικό ή μεγάλης αξίας), αφού εννοείται ότι το όλο σκηνικό θα συμπληρωθεί από μια βραδινή έξοδο με το έτερον ήμισυ σε κάποιο μπαράκι ή εστιατόριο. Οι ευκαιρίες για έξοδο είναι πολλές και η ποικιλία μεγάλη, αφού όλα τα μαγαζιά εκείνη τη μέρα διοργανώνουν κάτι για τους ερωτευμένους. Τα προηγούμενα χρόνια, στην προ capital control και προ κρίσης εποχή, γινόταν πραγματικά χαμός. Πλέον τα πράγματα είναι πιο συμμαζεμένα.
από την άλλη έχουμε αυτές που ανέκαθεν είναι τελείως αντίθετες με όλο αυτό το σκηνικό και γενικά την εμπορευματοποίηση του φτερωτού Έρωτα. Η διάθεση για… ξόδεμα είναι ελάχιστη, αφήστε που η κρίση έχει χτυπήσει όλες μας και πλέον οι περισσότερες τείνουμε να ενταχθούμε σε αυτή την κατηγορία. Οι περισσότερες από εμάς, οι πιο συνετές – να το γράψω έτσι για να μην παρεξηγηθεί καμιά σας – ακόμη και τώρα, προσπαθούν να πάρουν κάτι συμβολικό στο έτερον τους ήμισυ. Ή δεν του δωρίζουν τίποτε απολύτως, «πιστές» στις ιδέες τους για το συγκεκριμένο θέμα.
Εγώ σε ποια κατηγορία ανήκω; Ποια άποψη υποστηρίζω;; Αν θέλετε τη γνώμη μου, η αλήθεια όπως πάντα βρίσκεται κάπου στη μέση. Τι εννοώ;
Δεν είναι κακό να γιορτάσεις τη μέρα αυτή παίρνοντας τον καλό σου σε μια ρομαντική έξοδο. Το θέμα είναι όμως αυτό το πράγμα να μην γίνεται μόνο τη μέρα αυτή. Να μην το κάνουμε σαν να πρόκειται για μια ακόμη «υποχρέωση» ή επειδή επιβάλλεται από τα νέα ήθη που εντατικά καλλιεργούνται από τα ΜΜΕ και το internet.
Η ουσία δεν κρύβεται ούτε στο δώρο, ούτε στις κινήσεις που κάνει κάποια από εμάς τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Η ουσία κρύβεται στο να νιώθεις ερωτευμένη με τον άνθρωπο σου κάθε μέρα και να του το δείχνεις με κάθε ευκαιρία, χωρίς τυμπανοκρουσίες. Ένα ερωτικό μήνυμα γραμμένο σε ένα post-it (έτσι χωρίς να υπάρχει λόγος) για το βρει όταν γυρίσει από τη δουλειά του, ενώ εσείς λείπετε. Ένα τηλεφώνημα μόνο για να ακούσετε τη φωνή του και να του πείτε ακριβώς τι αισθάνεστε. Δυο από τις πολλές μικρές κινήσεις που μπορούν να τον στείλουν στον έβδομο ουρανό…
Αν θέλουμε λοιπόν μια υγιή σχέση θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν να είναι η 14η Φεβρουαρίου κάθε μέρα μέσα μας. Αυτό θα πει έρωτας κορίτσια. Να νιώθεις μετά από χρόνια όπως ένιωθες όταν τον πρωτογνώρισες. Αν δε νιώθουμε έτσι τότε κάτι δεν πάει καλά, να το ξέρετε. Χωρίς να θέλω να σας στενοχωρήσω σας το λέω αυτό. Και χρειάζεται να γίνουν οι σωστές κινήσεις πριν να είναι πολύ αργά κορίτσια, και απ’ τους δυο. Με απαιτήσεις από το άλλο μας μισό που θα είναι προσαρμοσμένες στα σημερινά δεδομένα, της κρίσης. Ας μην είμαστε παράλογες.
Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως βασικό ρόλο σε μια σχέση δεν έχει μόνο το σεξ. Ο έρωτας περνά κι από το στομάχι για αυτό βάλτε τα δυνατά σας και σ αυτόν τον τομέα. Όταν μια γυναίκα θέλει κάτι πολύ, το καταφέρνει. Όλες το ξέρουμε αυτό.
Η αναφορά μου στο στομάχι μου έφερε αυτόματα στο νου μια γιορτή που και αυτή είναι μέσα στον Φλεβάρη: την Τσικνοπέμπτη. Που τείνει να γίνει εθνική εορτή όπως πάει.
Είμαι σίγουρη ότι το καταλάβατε πριν το πω. Αφήνουμε για λίγο πίσω μας λοιπόν τους έρωτες, τις αγάπες και λουλούδια και ριχνόμαστε στη μάχη της ψησταριάς. Οι ψησταριές φορούν τα γιορτινά τους (σούβλες με κάθε λογής κοψίδια) και μας περιμένουν.
Μια τεράστια ψησταριά η Ελλάδα από το πρωί… όλοι ψήνουν αυτή τη μέρα, από ψιλικατζίδικα και καταστήματα ειδών δώρων μέχρι κέντρα ξένων γλωσσών, σχολεία και all day bar. Όλοι αποκαθηλώνουν τις καρδούλες και ανάβουν κάρβουνα. Ένα απίστευτο νέφος ανεβαίνει ψηλά και κρύβει τη χώρα. Ενώ στο έδαφος γίνεται το έλα να δεις, συνήθως συνοδεία ζωντανής μουσικής.
Όσοι πάλι προτιμούν μια πιο χαλαρή κατάσταση ψήνουν με παρέα στο σπίτι. Πολύ καλή επιλογή και αυτό ιδίως αν έχετε μικρά παιδιά που δεν αντέχουν το ξενύχτι. Αυτή είναι η Τσικνοπέμπτη στην Ελλάδα κι ας διανύουμε το τρίτο αν θυμάμαι καλά μνημόνιο. Έχασα το λογαριασμό βλέπετε αλλά δε με νοιάζει πλέον κορίτσια. Εγώ κανόνισα να βγω για φαγητό με φίλους. Το ίδιο προτείνω και σε σας κορίτσια.
Ντυθείτε casual (όχι σαν κάποιες που φορούν αμπιγέ και πηγαίνουν για κοψίδια λες και πρόκειται να επισκεφτούν τη βασίλισσα Ελισάβετ), κάντε ένα ελαφρύ μακιγιάζ στα μάτια, βάλτε ένα έντονο κραγιόν και έτοιμες. Φορέστε το πιο γλυκό σας χαμόγελο, πάρτε τις φίλες και τους φίλους σας και αφεθείτε στη διασκέδαση. Μια ζωή την έχουμε άλλωστε όπως λέει και το τραγούδι. Ας μην αναλωνόμαστε άλλο ,δε μας αξίζει κάτι τέτοιο.
Κλείνοντας θα ‘θελα να σας πω πως σε μια πρόσφατη βόλτα μου στην αγορά διαπίστωσα πως υπάρχουν πολύ καλές τιμές, εξευτελιστικές θα έλεγα, σε ρούχα και παπούτσια. Ιδίως αν ανήκετε στις τυχερές των εκπτώσεων, αν φοράτε δηλαδή small. Κάντε μια βόλτα στην αγορά ακόμη κι αν δεν πάρετε κάτι πάρ’ τε ιδέες, δεν έχετε να χάσετε κάτι.
Αξίζει τον κόπο να αγοράσετε κάτι που θα φορεθεί και του χρόνου (smart shopping), κάτι διαχρονικό, όπως ένα ζευγάρι δερμάτινα μποτάκια ή ένα καλό πανωφόρι κι ας το φορέσετε για λίγο φέτος, μιας και όπου να ‘ναι έρχεται η άνοιξη. Θα είστε έτοιμες για την επομένη σεζόν και θα μπορείτε να διαθέσετε χρήματα του χρόνου, για κάτι καινούριο που θα είναι στη μόδα και δεν το έχετε στην γκαρνταρόμπα σας. Ή ακόμη καλύτερα, δεν θα χρειαστεί να αγοράσετε κάτι παρόμοιο.
Εδώ κάπου θα σας αφήσω αγάπες μου με την υπόσχεση να είμαι σύντομα κοντά σας.
Φροντίστε να περάσετε καλά αυτές τις μέρες, να διασκεδάσετε όσο μπορείτε και να θυμάστε πάντοτε ότι για να περάσουμε καλά πρέπει πρώτα να είμαστε καλά μέσα μας ,να τα έχουμε βρει πλήρως με τον εαυτό μας.
Πολλά φιλιά και μην ξεχνάτε: μην περιμένετε τις 14 Φεβρουαρίου για να δείχνετε στον καλό σας πόσο τον θέλετε. Δείξτε το καθημερινά!
