Όταν ο άλλος σου λέει «Πρέπει να κοιτάξουμε πίσω στη μεγάλη ύφεση του 1920 για να δούμε οικονομίες να έχουν χτυπηθεί τόσο σκληρά από την ύφεση» τότε το μόνο πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να βάλεις το κεφάλι κάτω και να σκεφτείς τι ακριβώς μπορείς να κάνεις ώστε να βγεις ασφαλής από την ύφεση και με ένα (έστω ένα) ψήγμα αναπτυξιακής προοπτικής. Αλλιώς είσαι χαμένος από χέρι.
Στην ελληνική οικονομία αναφερόμαστε και σε σχόλιο του Simon Kirby, ο οποίος είναι επικεφαλής ερευνών του Εθνικού Ινστιτούτου Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών της Βρετανίας. Όπως αναφέρουν από το Ινστιτούτο, η Ελλάδα θα χρειαστεί ένα κουρεματάκι της τάξης των 100 δις (περισσότερα δηλαδή από όσα «προτείνει» το ΔΝΤ) για να ξεκινήσει να βλέπει φως στο τούνελ.
Και λένε 2 πράγματα απλά αλλά αποκαλυπτικά:
πως οι στόχοι που έχουν τεθεί για την Ελλάδα είναι αυτοκαταστροφικοί βυθίζοντας την οικονομία ακόμη περισσότερο στην ύφεση, πως το κούρεμα του χρέους είναι απαραίτητο και πως με αυτό το πρόγραμμα “οι δανειστές δεν θα πάρουν πίσω ούτε ένα ευρώ“.
Τι σημαίνει αυτό;; Ας το σκεφτούμε λιγάκι πως θα μπορούσαν να πάρουν τα λεφτά τους πίσω από μια Οικονομία που δεν θα παράγει αλλά θα βυθίζεται συνεχώς στην ύφεση. Κάποιο τρόπο θα έχουν στο νου τους…