Η εκλογή του Συμπαραστάτη του Δημότη & της Επιχείρησης, όπως αυτή επιβάλλεται από τον νόμο 3852/2010 είναι ίσως η σημαντικότερη τομή που επιχείρησε να εισάγει στην τοπική αυτοδιοίκηση ο συγκεκριμένος νόμος, με την εξαίρεση φυσικά της συγχώνευσης των Δήμων που προϋπήρχαν του Καλλικράτη (και που επέφεραν σειρά προβλημάτων αλλά επέλυσαν και πολλά που προϋπήρχαν και που δεν επιλύονταν με τους Δήμους και της Κοινότητες).
Ο Συμπαραστάτης, ο οποίος ξεκάθαρα και στον ίδιο τον νόμο που τον θεσμοθετεί δεν εμπλέκεται π.χ. με τον παρόμοιο θεσμό του Συνηγόρου το Πολίτη, είναι αυτός ο οποίος θα φέρει τον Δήμο και τις υπηρεσίες του σε άμεση επαφή με τον Δημότη και την Επιχείρηση, όταν δημιουργηθεί πρόβλημα, ούτως ώστε αυτό να επιλυθεί με τον επωφελέστερο τρόπο για αμφότερα τα μέρη.
Στην ουσία βασικός του σκοπός είναι η διαμεσολάβηση μεταξύ των Δημοτικών υπηρεσιών και Οργανισμών και των δημοτών, των κατοίκων και των επιχειρήσεων που ζουν και δραστηριοποιούνται στην περιφέρεια των Δήμων. Άλλωστε, για το λόγο αυτό και η απαίτηση για την υπερψήφιση του προσώπου από τα 2/3 των μελών των Δημοτικών Συμβουλίων.
Το πρόβλημα με τον θεσμό αυτό είναι πως πολλοί Δήμαρχοι και δημοτικές αρχές (τόσο οι εκλεγμένες το 2010 όσο και αυτές που εξελέγησαν ή επανεξελέγησαν το 2014) θεωρούν πως θα έχουν “κάποιον στα πόδια τους” ώστε να τους ελέγχει, να μην διευκολύνει το έργο τους και να τους δημιουργεί προβλήματα.
Ουδόλως έχουν σκεφτεί όλοι αυτοί που ΔΕΝ επιθυμούν την εκλογή του Συμπαραστάτη, πως στην ουσία αυτός αποτελεί ένα πολύτιμο “εργαλείο” βοήθειας, που μπορεί είτε να τους επισημάνει σημεία στα οποία η Διοίκηση χωλαίνει είτε να τους προειδοποιήσει για καταστάσεις που μπορεί να ξεφύγουν της αντίληψής τους.
Στην ουσία, ο Συμπαραστάτης είναι αρωγός των Δημοτικών Αρχών και δυστυχώς αυτό το παραβλέπουν – είτε από άγνοια, είτε από φόβο, είτε εσκεμμένα – πολλοί Δήμοι και διοικήσεις.
Σε πολλούς Δήμους έχει ήδη εκλεγεί Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης. Ίσως μια ματιά σε αυτούς τους Δήμους θα έδειχνε και το πραγματικό έργο και “πρόσωπο” του θεσμού, αλλά και τις δυνατότητες που “ανοίγονται” στους Δήμους.
- Διοικητικές παρατυπίες
- Άδικη μεταχείριση
- Αθέμιτες διακρίσεις
- Κατάχρηση εξουσίας
- Παράλειψη οφειλομένης απάντησης
- Αδικαιολόγητη καθυστέρηση
είναι πολλές από τις αιτίες που κάνουν τους δημότες να αγανακτούν και να τα βάζουν με τις διοικήσεις και τις υπηρεσίες αλλά και τις διοικήσεις και τις υπηρεσίες να αποτυγχάνουν στο έργο τους, ακόμη κι αν έχουν τις αγαθότερες των προθέσεων.
Στο σημείο αυτό “έρχεται” ο Συμπαραστάτης. Ο οποίος οφείλει μέσα σε κλίμα αµεροληψίας, αντικειµενικότητας και ανεξαρτησίας να επισημάνει τα προβλήματα και να βοηθήσει στην επίλυσή τους.
Πολλοί είναι αυτοί που προεκλογικά υποσχέθηκαν να εκλέξουν Συνήγορο αλλά στην πορεία το ανέβαλαν για διάφορους λόγους. Πέραν όλων των άλλων, αυτό στο οποίο συνέβαλε η συγκεκριμένη αναβολή ήταν στο να “τροφοδοτηθεί” το κλίμα της αδιαφάνειας και να μείνουν πολλά “στον αέρα” στον τομέα της ίσης μεταχείρισης των δημοτών και στον τομέα της χρηστής διαχείρισης.
Υπάρχει η λανθασμένη αντίληψη (που ουδείς γνωρίζει πως έχει διαμορφωθεί) πως ο Συμπαραστάτης πρέπει να είναι νομικός. Όχι! Ο ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΚΟΣ!
Γιατί ο Συμπαραστάτης δεν είναι αρμόδιος για την παροχή νομικών, οικονομικών ή τεχνικών συμβουλών, ούτε για την επίλυση ιδιωτικών διαφορών. Επίσης, δεν διαθέτει έναντι της Δημοτικής Διοίκησης τη δύναμη του δεδικασμένου και την εκτελεστότητα της δικαστικής απόφασης ή της Διοικητικής Πράξης.
Ο Συμπαραστάτης είναι αυτό ακριβώς που αναφέρει ο τίτλος του: Συμπαραστάτης, δηλαδή κάποιος ή κάποια που μπορεί να βοηθήσει τον Δημότη ή την Επιχείρηση να προχωρήσει όταν έχει μπροστά του να αντιμετωπίσει το βουνό της γραφειοκρατίας ή τον παραλογισμό που προσδίδει πολλές φορές η εξουσία.
Μια εξουσία που επανειλημμένα έχει αποδείξει – σε διάφορες περιπτώσεις εκλογής Συνηγόρου – πως τελικά, αν αποφασίσει να εκλέξει Συνήγορο θέλει “Συνήγορο του δημάρχου και της Διοίκησης” και όχι “Συνήγορο του Δημότη”.