Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα οι ιστορίες με τρένα που αγοράστηκαν αλλά δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν επειδή δεν χωρούσαν στις σήραγγες ή επειδή ήταν ηλεκτροκίνητα σε εποχή που η ηλεκτροκίνηση δεν είχε καν εγκατασταθεί. Αυτή η ιστορία είχε γίνει όταν υπήρχε μόνο μια εταιρία, ο ΟΣΕ.
Στη Γαλλία βγήκε ένα άλλο πρόβλημα – προφανώς οι σήραγγες είναι πιο φαρδιές ενώ η ηλεκτροκίνηση υφίσταται εδώ και πολλά χρόνια: οι γαλλικοί σιδηρόδρομοι (SNCF) παρήγγειλαν 341 τρένα με περισσότερα από 2.000 βαγόνια, αξίας 15 δισεκατομμυρίων ευρώ, για το εκτεταμένο περιφερειακό σιδηροδρομικό δίκτυό τους, τα οποία όμως είναι πολύ φαρδιά, με αποτέλεσμα να μη χωρούν στις πλατφόρμες πολλών σταθμών της Γαλλίας.
Και αυτό γιατί στη Γαλλία άλλος είναι ο διαχειριστής του δικτύου και άλλος ο διαχειριστής του τροχαίου υλικού (λειτουργία, συντήρηση και ανανέωση των συρμών)..
Ο ένας έδωσε στον άλλο λάθος στοιχεία, ο άλλος δεν πήγε να κάνει έναν έλεγχο της προκοπής και έτσι τώρα θα πρέπει να καταβληθούν ακόμη 50 μύρια για να γίνουν αλλαγές και ανακατασκευές στο μεγαλύτερο μέρος από τους 1.200 σταθμούς.
Αυτά στη Γαλλία. Προσεχώς, όταν το ίδιο σύστημα-πλέγμα εταιριών λειτουργήσει και εδώ (γιατί στο τέλος κάτι τέτοιο θα γίνει και εκεί θα καταλήξουμε) έχουμε να δούμε πολλά….