“Ένα απέραντο φρενοκομείο”, όπως είχε πει και ο μακαρίτης ο Καραμανλής. Αυτή είναι η μοναδική έκφραση που μπορεί να περιγράψει την κατάσταση στην Ουκρανία και στην Κριμαία. Και το πιο ανησυχητικό είναι ότι ουδείς δεν γνωρίζει που θα οδηγήσει η κατάσταση.
Στο πολιτικό “σκέλος”, αυτοί που κατέλαβαν την εξουσία με έναν τρόπο πολύ παράξενο και τη διαχειρίζονται με τρόπο επικίνδυνο (από ναζιστικές χαιρετούρες μέχρι υιοθετήσεις νόμων που είναι αντιδημοκρατικοί και μέχρι τους ξυλοδαρμούς δικαστικών) δεν αναγνωρίζουν τον νέο πρωθυπουργό της Κριμαίας – που και αυτός κάτω από περίεργες συνθήκες βγήκε μπροστά. Στην άλλη μεριά, στην Κριμαία αποφάσισαν να επισπεύσουν ένα δημοψήφισμα που επρόκειτο να διεξαχθεί στις 25 Μαΐου με το ερώτημα της παραχώρησης μεγαλύτερης αυτονομίας στην επαρχία αυτή, και θα το κάνουν στις 30 Μαρτίου.
Στο στρατιωτικό-διπλωματικό επίπεδο τα πράγματα τρέχουν με ασύλληπτους ρυθμούς,…… αφού οι Ρώσοι βουλευτές της Άνω Βουλής ενέκριναν ομόφωνα την αποστολή στρατευμάτων στη Κριμαία μετά από αίτημα του Πούτιν, με την αιτιολογία της προστασίας των Ρώσων πολιτών της περιοχής από τη συνεχιζόμενη κρίση στην Ουκρανία (αυτή είναι μια νέα αιτιολογία για επεμβάσεις, οι Αμερικάνοι όταν επεμβαίνουν μας λένε πως το κάνουν για χάρη της Δημοκρατίας ή της διεθνούς ειρήνης). Σε διεθνές επίπεδο έχουν αρχίσει να ακούγονται επίσης διάφορα σενάρια για ανακλήσεις πρεσβευτών (επίσημα, για διαβουλεύσεις) από διάφορες χώρες, ενώ μόλις χθες ο Αμερικανός πρόεδρος απηύθυνε σαφή προειδοποίηση προς τη Ρωσία ότι θα υπάρξουν συνέπειες για την οποιαδήποτε ρωσική στρατιωτική επέμβαση στο εσωτερικό της Ουκρανίας.
Πάντως, και παρά τα όσα ακούγονται από διάφορες πρωτεύουσες, ήδη ένοπλοι ελέγχουν την πρόσβαση από την Ουκρανία στην Κριμαία ενώ η έδρα της ουκρανικής ακτοφυλακής (που είναι στην Κριμαία) λέγεται ότι βρίσκεται υπό πολιορκία.