3 Δεκεμβρίου 1992. Hμέρα κατά την οποία η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα δράσης για τα ΑΜΕΑ. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε ορόσημο για την καθιέρωση της ημέρας των Ατόμων με Αναπηρία σε παγκόσμια εμβέλεια.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες δίνει την ευκαιρία στις κυβερνήσεις, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, στα οργανωμένα επίσημα κοινωνικά δίκτυα και στις κοινωνίες, τοπικές ή ευρύτερες, να επικεντρώσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία και να ευαισθητοποιηθούν για αυτά.
Πρωτίστως όμως, δίνει την ευκαιρία σε όλους, να αναλογιστούμε την ευθύνη που σε όλους διαμοίβεται όσον αφορά στην παροχή κοινωνικής φροντίδας στα Άτομα με Αναπηρία.
Πιο επιτακτική γίνεται η ανάγκη για παροχή κοινωνικής φροντίδας, τη στιγμή που η πλειονότητα των πολιτών έχει μπει στο στόχαστρο της κρίσης και της ένδειας, τα προβλήματα των κοινωνικά ευπαθών ομάδων οξύνονται και αμφισβητούνται τα δικαιώματά τους, ενώ συρρικνώνεται το κράτος πρόνοιας και κατά επέκταση πλήττονται οι κοινωνικές υπηρεσίες.
Η κοινωνική φροντίδα είναι ένας κρίσιμος τομέας, που μπορεί να διασφαλίσει σε κάποιο βαθμό την κοινωνική συνοχή στην περίοδο της κρίσης. Στόχος της είναι να υποστηρίξει άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο ή ανάγκη, για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, βρίσκοντας μια νέα ισορροπία στη ζωή τους, υιοθετώντας πιο θετική στάση έναντι των προβλημάτων που προκύπτουν. Δεν είναι εργασία κάποιων συγκεκριμένων θεσμοθετημένων ομάδων, αλλά εργασία όλων.
Ας απαντήσουμε με σεβασμό στη διαφορετικότητα, στην αδιαφορία που δείχνει η κοινωνία των πολιτών απέναντι στα άτομα με αναπηρία. Ας υποστηρίξουμε την προσπάθειά τους και τον ειλικρινή αγώνα τους να ζήσουν με ισότιμους ‘όρους’ και ακόμη πιο κατάλληλα να το δείξουμε έμπρακτα, διότι ο λόγος περισσεύει. Εξάλλου, ο καθένας μας δίνει στο συνάνθρωπο, ό,τι έχει μέσα του.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί το έργο των νέων συλλογικοτήτων όπως είναι τα κοινωνικά παντοπωλεία και τα φαρμακεία κοινωνικής αλληλεγγύης. Ιδιαίτερα όμως πρέπει να επισημανθεί η καθημερινή συνεισφορά ανθρώπων που δε φαίνονται, χαρακτηρίζονται όμως από απλότητα και έντονο το αίσθημα της προσφοράς.
Όλοι οφείλουμε να προασπίσουμε τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία με κάθε δυνατό τρόπο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μέσα από την επαφή μαζί τους και εμείς κερδίζουμε διότι εκτός από την αγάπη που τόσο αυθόρμητα μας προσφέρουν, μας δίνουν το έναυσμα να γίνουμε πιο ανθρώπινοι έτσι ώστε να διαμορφώσουμε και να εξελίξουμε μια κοινωνία για όλους.
Επιπροσθέτως, οφείλουμε να μη λησμονούμε ότι στη θέση του Ατόμου με Ιδιαίτερες Ανάγκες, είναι δυνατό να βρεθεί ο καθένας από εμάς.
Είναι συγκινητική η προσπάθεια των γονέων και γενικότερα των συγγενών και ατόμων που εμπλέκονται στην φροντίδα των Ατόμων με Αναπηρία και κυρίως εντός του οικογενειακού πλαισίου. Ένα μεγάλο μπράβο στους γονείς που ανταποκρίνονται τόσο καλά στο γονεϊκό τους ρόλο και γίνονται παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας.
Στόχος όλων των δράσεων που σχεδιάζονται και εφαρμόζονται για τα άτομα με ιδιαίτερες ανάγκες και ικανότητες, πρέπει να είναι η αξιοπρεπής συμβίωση και η βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους.
Έχουμε πολλά να διδαχτούμε από ανθρώπους με ιδιαίτερες ανάγκες, αρκεί…να είμαστε έτοιμοι να τα χωρέσουμε μέσα μας.
Καπουσίδου Ζέφη
Κοινωνική Λειτουργός Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Αλεξάνδρειας