Αν δει κάποιος τα …βήματα, είναι περισσότερο από φανερό πως ίσως και να έχουμε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις στα τέλη του Μαΐου. Με την προϋπόθεση πάντοτε πως ο μεγάλος κυβερνητικός εταίρος θα είναι στήθος με στήθος με την αντιπολίτευση στις δημοσκοπήσεις (που θα μας κατακλύσουν από τον Φλεβάρη και μετά) και ο μικρός κυβερνητικός εταίρος θα έχει ποσοστό τέτοιο που θα του επιτρέπει την είσοδο στο Κοινοβούλιο.
Αν δούμε όμως σε βάθος τι συμβαίνει εν Αθήναις (πέραν από τα καραγκιοζλίκια που βλέπουμε στις οθόνες των τηλεοράσεων), θα δούμε πως όντως η χώρα μας ετοιμάζεται να βγει στις περιβόητες αγορές για δανεικά. Αυτό δεν σημαίνει πως θα τελειώσουν τα Μνημόνια. Αυτά θα κρατήσουν πολύ ακόμη! Ταυτόχρονα θα αρμέγουν τη χώρα μας, διάφοροι.
Σε αυτό συντείνουν και 2-3 πράγματα που στις ειδήσεις εμφανίζονται ως άσχετα μεταξύ τους αλλά κάθε άλλο παρά άσχετα είναι:
1) γνωστός και μη εξαιρετέος οίκος αξιολόγησης (από αυτούς που εργολαβικά και ανάλογα με τις “διαθέσεις” τους θάβουν τη χώρα ή την αποθεώνουν) θα …τσιμπολογήσει 82.000 αγγλικές λίρες για την προετοιμασία της εξόδου – προφανώς.
2) με νομοσχέδιο που θα κατατεθεί αναβαθμίζεται ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, ο περιβόητος ΟΔΔΗΧ (και σε αυτόν θα ενσωματωθούν οι Διευθύνσεις 23 (Δ23) και 49 (Δ49) του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους).
Αυτό που δεν μας λένε είναι το επιτόκιο με το οποίο υπολογίζουν πως θα μας “δανείζουν” την άνοιξη οι αγορές (σοβαροί οικονομολόγοι αναμένουν επιτόκια που θα είναι σίγουρα τοκογλυφικά γιατί η οικονομία δεν είναι ούτε προβλέπεται να είναι και στα καλύτερά της μέχρι την άνοιξη).
Αυτό που θα μας πούνε όμως είναι ότι η χώρα πάει καλά και τα κατάφερε να βγει στις αγορές για να δανειστεί, άρα “όλα πάνε καλά!”…