“Η Ελλάδα για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια έχει αρνητικό πληθωρισμό και το χαμηλότερο στην ευρωζώνη” ανέφερε μεταξύ άλλων ο υπουργός οικονομικών Γ. Στουρνάρας στη συζήτηση στη Βουλή. Έχει δίκιο, αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι αριθμοί. Όπως δίκιο έχει όταν ομιλεί για ανάγκη αλλαγών. Να μην του …φάμε το δίκιο του.
Όμως ξεχνάει επιμελώς πως ο αρνητικός πληθωρισμός δεν σημαίνει απαραίτητα και ανάπτυξη. Ξεχνάει επίσης ότι υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που πλέον ζουν κάτω από το αναγνωρισμένο όριο της φτώχειας ή τους περίπου 1,5 εκατομμύρια ανέργους (χωρίς να υπολογίζουμε μέσα σε αυτούς τους ελεύθερους επαγγελματίες που έχουν κλείσει τις επιχειρήσεις τους ή έχουν αναστείλει τυπικά τη λειτουργία τους).
Η χώρα χρειάζονταν αλλαγές, αφού το σύστημα είναι όχι απλά αρρωστημένο, είναι ένα σύστημα παρασιτικό που βασίζεται σε συμμαχίες, λυκοφιλίες και αδιαφάνεια, ένα σύστημα που ευννοεί 5-10 οικογένειες στη χώρα. Οι αλλαγές είναι απαραίτητες, όχι όμως με αυτούς τους καταιγιστικούς ρυθμούς, όχι με αυτό τον τρόπο, όχι σε τόσο σύντομο διάστημα. Και όχι με τρόπο τέτοιο που να πληρώσει τις αλλαγές (δεν αναφερόμαστε στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, αυτό είναι άλλο πράγμα που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ με τις απαιτούμενες αλλαγές) μόνο η μαρίδα, οι μικροί.
Κι αν έφτασε εδώ η κατάσταση δεν φταίνε μόνο οι …κακοί πολίτες. Φταίνε και όλοι αυτοί που ήταν και είναι μέρος του συστήματος, που το υπηρέτησαν από οποιαδήποτε θέση, που τώρα εμφανίζονται ως σωτήρες (και που στην ουσία ακόμη παραμένουν ανέγγιχτοι)…