“Εγώ θα σας πω και θα σας φανεί παράξενο ότι κάποτε η ΕΥΠ είχε καταφέρει να παρακολουθεί, όχι μόνο τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, αλλά και τον Αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα. Και κάθε φορά που πήγαινα μαζί με τον καφέ μου και το κουλούρι μου, είχα στο γραφείο μου μια στοίβα με χαρτιά που μου έστελναν, όχι όλα, αλλά αυτά που με ενδιέφεραν. Τον καιρό που ήμουν υπουργός…“
Θέλετε βλακεία, θέλετε αλαζονεία, όπως θέλετε ονομάστε το. Την ώρα που έχει πάρει φωτιά το Σύμπαν με την ιστορία των παρακολουθήσεων τηλεφώνων αρχηγών κρατών, ήρθε και ο Πάγκαλος να πει τα παραπάνω σε συνέντευξη στον ραδιοσταθμό “Βήμα Fm”. Αυτά τα πράγματα δεν υπάρχει περίπτωση να μην γίνονται. Παρακολουθήσεις γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται. Είτε είναι θεμιτό, είτε όχι. Το θέμα είναι (όπως είπε κάποτε και ένας Έλληνας πολιτικός) πως “Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται.”