Το Μνημόνιο ΙΙΙ, πέραν όλων των προβλημάτων που φέρνει στην τοπική αυτοδιοίκηση (στην οποία έχουν “φορτωθεί” μύρια όσα ως αρμοδιότητες αλλά χωρίς τους αντίστοιχους πόρους), φέρνει και πονοκεφάλους πολιτικής φύσης στους νυν δημάρχους της χώρας.
Αιτία το “κούρεμα” στον αριθμό των αντιδημάρχων αλλά και οι περιορισμοί στις προσλήψεις, αφού μέχρι τέλος του 2016 οι ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού δεν επιτρέπεται να προσλάβουν μόνιμο και με συμβάσεις αορίστου χρόνου προσωπικό στις κατηγορίες δευτεροβάθμιας και υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Στις προσλήψεις προσωπικού πανεπιστημιακής και τεχνολογικής εκπαίδευσης ισχύει η αναλογία “μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις”.
Σύμφωνα με τον σχεδιασμό θα πρέπει να γίνει πραγματικότητα μια πρόβλεψη του “Μνημονίου ΙΙ”, η κατάργηση δηλαδή θέσεων αντιδημάρχων για λόγους οικονομίας. Η πρόβλεψη είναι η εξής:
Σε δήμους με αριθμό αντιδημάρχων έως δύο (2) συνίσταται μια (1) θέση, έως τέσσερις (4) συνιστώνται δύο (2) θέσεις, έως πέντε (5) συνιστώνται τρεις (3) θέσεις, έως έξι (6 ) συνιστώνται τέσσερις (4) θέσεις, έως (8) συνιστώνται πέντε (5) θέσεις, έως εννέα (9 ) συνιστώνται έξι (6) θέσεις, έως δώδεκα (12) συνιστώνται επτά (7) θέσεις, ενώ από (13) και άνω συνιστώνται οκτώ (8) θέσεις.
Πλέον το πρόβλημα για τους νυν θα είναι μεγάλο και μάλιστα πολιτικής φύσης, αφού ούτε διορισμοί θα μπορούν να γίνουν – το 2014 έχουμε εκλογές – ενώ καθείς δήμαρχος θα πρέπει να επιλέξει ποιον αντιδήμαρχο θα κρατήσει και ποιον όχι.
Απομένει να δούμε τι ακριβώς θα γίνει στα καθ’ ημάς…