Η επιστροφή (πάλι με βιβλίο, ευτυχώς!) του ανθρώπου που μας έβαλε στον …σκληρό πυρήνα της Ευρώπης
Μεγάλη δημοσιότητα (τι καλύτερο δηλαδή γι’ αυτόν και τον εκδότη του!) έχει λάβει το νέο βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.
Από τους πολυγραφότερους πρώην πρωθυπουργούς, ο Σημίτης έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο “Ο εκτροχιασμός”, στο οποίο σύμφωνα με τον ίδιο προσπάθησε να δείξει “ότι η κρίση που συγκλόνισε την Ελλάδα έχει τις ρίζες της στη δομή του πολιτικοκοινωνικού συστήματος και στην υστέρηση της χώρας. Η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ απαιτούσε συνεχείς μεταρρυθμίσεις για την προσοχή του τόπου στο νέο περιβάλλον. Οι πολιτικές και κοινωνικές ηγεσίες είτε αντιτάχθηκαν σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις είτε ακολούθησαν μια ανεπαρκή πολιτική προσαρμογής”.
Όπως αναφέρουν τα δημοσιεύματα που σχετίζονται με αυτό, στο βιβλίο του ο Σημίτης (τηρώντας τη γνωστή εδώ και χρόνια στάση) ασκεί κριτική σε άλλους, τόσο σε πολιτικά πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δηλαδή ουδεμία διάθεση για αυτοκριτική. Που τέτοιες ευαισθησίες!
Από έναν πρωθυπουργό που….
…έπαιξε με τη δίψα των Ελλήνων για να μπει η χώρα σε μια άλλη τροχιά (και δεν έκανε απολύτως τίποτε για αυτό που ονόμαζε “εκσυχρονισμό”, αυτό λένε τα αποτελέσματα της πολιτικής του), από έναν πρωθυπουργό που στις μέρες του είδαμε το Χρηματιστήριο και κυρίως από έναν πρωθυπουργό που έβαλε την Ελλάδα στην ευρωζώνη με το ζόρι, με μια πραγματικά ξεβράκωτη οικονομία, χωρίς να ενημερώσει για όλες τις πτυχές του ευρώ (τα καλά και τα κακά δηλαδή) και κυρίως χωρίς να ζητήσει τη γνώμη του λαού (όπως έκαναν πολλοί πρωθυπουργοί και αρχηγοί κυβερνήσεων την εποχή εκείνη).
Και τώρα, σε συνδυασμό με μια συνολικότερη οικονομική πολιτική που ασκήθηκε τα τελευταία 38 χρόνια, ζούμε τα …καλά της εισαγωγής μας στον “σκληρό πυρήνα της Ευρώπης” (όπως ονόμαζε ο Σημίτης της είσοδό μας στην ευρωζώνη).
Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί αυτός, οι σύμβουλοί του και οι υπουργοί του παρέδωσαν στις Βρυξέλλες, χωρίς να ρωτήσουν τον κυρίαρχο λαό, το κυριότερο όπλο άσκησης ανεξάρτητης πολιτικής της σύγχρονης εποχής: την αυτόνομη άσκηση της οικονομικής πολιτικής…