Το σχέδιο ήταν (και εξακολουθεί για τις επόμενες 3 ημέρες) συγκεκριμένο: ψηφίζονται στην Ελλάδα τα μέτρα, έρχεται στο καπάκι και ο προϋπολογισμός-φωτιά και μετά οι “εταίροι”, “φίλοι” και “δανειστές” δίνουν τα 31 δις ευρώ (μπας και επανεκκινηθεί – τρομάρα τους – η ψόφια οικονομία). Απλά βήματα! Τα οποία, ο πρωθυπουργός και οι κυβερνητικοί εταίροι έκαναν όπως ζητήθηκε, επωμιζόμενοι το κόστος, θεωρώντας πως αυτός είναι ο μόνος δρόμος για τη …σωτηρία και φυσικά ερχόμενοι σε αντίθεση με το 95% των Ελλήνων.Ο Σόιμπλε όμως έχει άλλη γνώμη. Το ίδιο και η Δωροθέα. Την οποία γνώμη ασπάζονται ουκ ολίγοι. Τα χρήματα ακόμη δεν μπορούν να έρθουν στην Ελλάδα. Έτσι λένε.
Αυτό φυσικά θα το αποφασίσει φυσικά το eurogroup της ερχόμενης Δευτέρας 12 Νοεμβρίου.
Αν όμως τελικά στο eurogroup ακούσουμε κανένα “όχι ακόμη, είναι νωρίς” και λεφτά ΔΕΝ έρθουν, έχουμε ένα πλάνο για το τι μπορούμε να κάνουμε και πως μπορούμε να πιέσουμε;
Μπορούμε να τους χαιρετήσουμε, αυτούς και τις συνεχείς απειλές τους; Μπορούμε να πούμε μια φορά, μετά από χρόνια, “σας χαιρετούμε” ;
Ή και αυτό είναι δύσκολο; Αφού πλέον το μάθαμε το παραμύθι τους, πότε θα βάλουμε μυαλό;