Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

Περί ΕΒΖ, η συνέχεια

 
Η ιδιωτικοποίηση της ΕΒΖ σημαίνει επί της ουσίας κλείσιμο των τριών εναπομεινάντων εργοστασίων, ανεργία για τους εργαζόμενους, καθώς και για τους επαγγελματίες που εξαρτούν την επιβίωσή τους από αυτόν τον τομέα, ενώ οι αγρότες -όσοι έχουν απομείνει- θα εξαναγκαστούν να σταματήσουν την τευτλοκαλλιέργεια. Επίσης, σημαίνει ότι μαζί με τα οικόπεδα, τα εργοστάσια και τις υποδομές, θα χαθεί και η εναπομείνασα ποσόστωση ζάχαρης, που είναι πλέον 158.000 τόνοι, από 318.000 τόνους το 2006, και η χώρα δε θα δικαιούται στο εξής να παράγει ζάχαρη…
Θα χαθούν επίσης και οι ενισχύσεις ολοκληρωμένης διαχείρισης που προορίζονται για τους τευτλοπαραγωγούς. Τα παραπάνω ζητήματα τέθηκαν και στη διάρκεια της χτεσινής συνάντησης των εργαζομένων με την Αλέκα Παπαρήγα. Από τους εκπρόσωπους των εργαζομένων αναφέρθηκε πως υπάρχουν τρεις προσφορές για την εξαγορά της ΕΒΖ και όπως φαίνεται προηγείται μια πολωνική εταιρεία, με προσφορά ύψους 40 εκατ ευρώ.
 
από το blog “Αλήθεια”.
 
Εμείς να σημειώσουμε τα εξής 3-4 σημεία: 
α) τα …μαγαζιά είναι γωνία, με οποιαδήποτε έννοια και αν το δούμε – είτε από άποψη οικοπέδων, είτε από άποψη υπάρχοντος εξοπλισμού και κτηριακών υποδομών
β) τα …μαγαζιά έχουν ακόμη και μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, που είναι μεγάλες,
γ) έχουν σιδηροδρομική σύνδεση με το υπόλοιπο εθνικό δίκτυο,
δ) έχουν το μεαγαλύτερο πλεονέκτημα όλων: φτιάχουν προϊόν που είναι απαραίτητο σε κάθε τομέα της σύγχρονης ζωής, τη ζάχαρη.
Τώρα, αν τα μαγαζιά μπήκαν μέσα, για αυτό ας ελεγχθούν οι αποτυχημένοι πολιτευτάδες που γίνονταν διευθυντές/πρόεδροι (επειδή δεν “βγήκαν” κάπου θα έπρεπε να βολευτούν!), οι συνδικαλιστές που πολλές φορές το παρατράβηξαν το σχοινί και τέλος τα κόμματα που διόριζαν αβέρτα κομματική πελατεία.
Δεν φταίει ούτε η …αγορά, ούτε η τύχη τους η μαύρη. Φταίνε συγκεκριμένα πράγματα και ατυχείς (για να μην πούμε τίποτε χειρότερο) πολιτικές αποφάσεις.
Ή μήπως υπάρχει καμιά αμφιβολία για αυτό;;;