Δεν πρόκειται να πάνε μακριά ως κόμμα (αυτό που κατάφεραν να απομείνει δηλαδή, το 12,28%) αν συνεχίσουν με τον τρόπο αυτό, που παραπέμπει σε άλλους καιρούς, επιζήμιους για τη χώρα.
Από το λόγο τους, από το ύφος τους, από τη συμπεριφορά τους, από τη σύνθεση της εικόνας που “βγάζουν” στο μέσο πολίτη όπως είμαστε όλοι μας.
Κλασικό παράδειγμα ένα από τα “παιδιά των κομματικών σωλήνων” της μεταπολίτευσης, που θα έπρεπε να σιωπήσει και να αποχωρήσει ζητώντας λίγο πριν απ’ την αποχώρηση μια μεγάλη συγνώμη με πολύ δυνατή φωνή (και αυτή, μαζί με πάμπολλους άλλους που είναι σε κάθε πολιτικό σχηματισμό) για τα πολιτικά λάθη που οδήγησαν στο σημερινό χάλι.
Την ακούσαμε σήμερα το απόγευμα, στη ΝΕΤ.