Τελικά ο καημός τους είναι να σωθεί η χώρα ή να σωθεί από την πλήρη κατάρρευση το ελληνικό τραπεζικό σύστημα;;Από πότε οι τύχες μιας χώρας και ενός έθνους το οποίο είναι πραγματικά ανάδελφο (όπως έλεγε κάποτε ο Σαρτζετάκης) και απαριθμεί 11.000.000 ψυχές ταυτίζονται με τις τύχες μιας χούφτας τραπεζών και τραπεζιτών;;
Γιατί άλλο πράγμα είναι η ευτυχία και η ευημερία των πολιτών (ορισμένοι εκ των οποίων οδηγούνται ακόμη και στην αυτοκτονία) και άλλο πράγμα είναι η διάσωση ορισμένων ευαγών ιδρυμάτων.
φυσικά από το όλον σενάριο της σωτηρίας από την κατάρρευση (του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, για το οποίο και ανησυχούν) λείπει μια σημαντική παράμετρος:
-
ΠΟΣΑ πήραν υπό διάφορες μορφές πακέτων στήριξης οι τράπεζες (ας πούμε από το 2004 και μετά;
- ΠΟΣΑ από αυτά που πήραν τα “έβγαλαν” στην αγορά, στην πραγματική οικονομία;