Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

Μάθημα ζωής

Το διαβάσαμε το blog “taxalia” της Θεσσαλονίκης.
Ακολουθήστε τις οδηγίες που αναφέρει το blog όσον αφορά την ανάγνωση – γιατί μπορεί να έχουμε χτυπήσει ως χώρα ανεργία 22%, όμως οι εργαζόμενοι (που πλέον θεωρούνται από τους τυχερούς) θα πρέπει να το δουν σίγουρα. Και όχι μόνο αυτοί…
Γράφει λοιπόν το blog:
Διαβάστε το αργά και ήρεμα. Δεν είναι κατάλληλο για “πασάλλειμμα”.
Ένα άτομο γυρίζει σπίτι από την εργασία αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος, για να βρει τον πέντε ετών γιο του να τον περιμένει στην πόρτα.

ΓΙΟΣ: Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;
ΠΑΤΕΡΑΣ: Ναι βεβαίως , τι είναι;
ΓΙΟΣ: Μπαμπά , πόσα παίρνεις την ώρα;
ΠΑΤΕΡΑΣ: “Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα;” ρώτησε θυμωμένα.
ΓΙΟΣ: Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ πες μου, πόσα λεφτά βγάζεις την ώρα;
ΠΑΤΕΡΑΣ: 50 ευρώ
ΓΙΟΣ: “ααα,” … , απάντησε το παιδί, με το κεφάλι του κάτω και συνέχισε: “Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις 25 ευρώ;”
Ο πατέρας εξαγριωμένος του απάντησε : “Εάν ο μόνος λόγος που ρώτησες είναι να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατ’ ευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεββάτι σου. Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής. Δεν εργάζομαι σκληρά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.”
Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα .

Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε περισσότερο. Πώς τόλμησε να υποβάλλει τέτοια ερώτηση για να πάρει μόνο κάποια χρήματα;
Μετά από μια περίπου ώρα, ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και είχε αρχίσει να σκέφτεται:
Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο μικρός με τα 25 ευρώ, και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά. Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και άνοιξε την πόρτα.

“Κοιμάσαι γιε μου ;” ρώτησε .
“Δεν κοιμάμαι” απάντησε το αγόρι. 

“Σκεφτόμουν, ότι ίσως ήμουν πάρα πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα” είπε ο μπαμπάς . 
“Ήταν μια μεγάλη ημέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα. Εδώ είναι τα 25 ευρώ που μου ζήτησες” .
Το παιδί έτρεξε κατ’ ευθείαν επάνω του χαμογελώντας . “Σε ευχαριστώ μπαμπά!” φώναξε. Κατόπιν, πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα .

Ο πατέρας μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα , αρχίζει να νευριάζει .
Το μικρό παιδί αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματά του, και κοιτάζει τον μπαμπά του .
“Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη μερικά;” ο πατέρας του γκρινιάζει .
“Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα έχω”, το μικρό παιδί απήντησε .
“Μπαμπά , έχω 50 ευρώ τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα από το χρόνο σου; Σε παρακαλώ έλα νωρίς αύριο σπίτι. Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί” .

Ο πατέρας συντρίφθηκε. Αγκάλιασε τον μικρό γιο του και ικέτευσε για τη συγχώρεσή του .

Είναι ακριβώς μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους σας που εργάζεστε τόσο σκληρά στη ζωή. Δεν πρέπει να αφήσουμε το χρόνο να περνάει από τα χέρια μας χωρίς να περνάμε χρόνο με εκείνους που πραγματικά σημαίνουν κάτι για εμάς, εκείνους που είναι κοντά στις καρδιές μας. Θυμηθείτε να μοιραστείτε εκείνη την αξία των 50 ευρώ του χρόνου σας, με κάποιους που αγαπάτε.

Εάν πεθάνουμε αύριο, η επιχείρηση για την οποία εργαζόμαστε θα μπορέσει εύκολα να μας αντικαταστήσει μέσα σε λίγες ώρες. Αλλά η οικογένεια & οι φίλοι που αφήνουμε πίσω θα αισθανθούν την απώλεια για το υπόλοιπο των ζωών τους.

Σας ευχαριστώ

Ανδρέας Μεταξάτος